5/13/2008

အေဆာက္အဦပ်က္ၾကားမွ စကားေျပာျခင္း

ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္ေနတဲ့
ကြၽန္မတို႔ရဲ႕၀န္းက်င္မွာ
ရွင္ဟာ ရွင့္ရဲ႕အ႐ိုင္းအစိုင္းေဒါသေတြနဲ႔အတူ
ေရာက္ရွိလာခဲ့တယ္ေနာ္...
ရွင့္မို႔ လုပ္ရက္တယ္ နာဂစ္ရယ္

သစ္ပင္ပန္းမန္ေတြနဲ႔
စည္ကားေနတဲ့
ကြၽန္မတို႔ေနရာကို
လိုက္လံေႏွာင့္ယွက္ခဲ့တယ္ေနာ္။

နာဂစ္ဆိုတဲ့ ေလမုန္တိုင္း
ေလမုန္တိုင္းကို ဟန္႔တားထားတဲ့
တင့္ေတာင့္တင့္တယ္ ေနထိုင္မႈ ကန္႔လန္႔ကာကို
ရွင္ ဆုတ္ျဖဲပစ္လိုက္တယ္
မယုံၾကည္ႏုိင္ခဲ့ဘူး။

အခုေတာ့...
စည္းစနစ္က်နမႈနံရံ
ၿပိဳလဲ့ခဲ့ရၿပီ။

ေၾကာက္လန္႔ဖို႔ေကာင္းတဲ့
အေဆာက္အဦရဲ႕ အယိုအယြင္းေတြေပၚမွာ
က်ီးအေတြ အာလို႔
ျမင္မေကာင္းတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြနဲ႔အတူ
ရွင္ ဖန္တီးခဲ့တယ္။

ရွင့္ေၾကာင့္
အျပစ္မဲ့သူေတြ ေသေၾကခဲ့ၾကတာ
ခုေတာ့...
အမ်ားသူငါ ေလတိုက္မွာေတာင္
ေၾကာက္ေနၾကတဲ့ဘ၀မ်ဳိးေရာက္ေအာင္
ဖန္တီးခဲ့တဲ့ ရွင့္ကို အျပစ္ဖို႔လို႔ေနရံုမွတစ္ပါး
အျခားမရွိေတာ့ျပီေပါ့...

၀န္းက်င္တကာမွာ
အပိုင္းပိုင္း အျပတ္ျပတ္နဲ႔
သစ္ပင္ေတြ ၿပိဳလဲေနျပီး
အိမ္ေတြ ပ်က္စီးေနတဲ့
ျမင္ကြင္းမ်ဳိးကို
ကြၽန္မေရွ႕မွာ
ေဘာင္ခတ္ပစ္ခ်င္ျပီ

ခု...
အရာအားလံုးဟာ
ေအာ့ႏွလံုးနာစရာျဖစ္ခဲ့ရျပီ
ဘာဆိုဘာမွမရွိေတာ့တဲ့
ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ အေျခအေနအေပၚ
'ဒီေလာက္အပ်က္ကိန္းႀကီး
ထပ္ဆိုက္ၿပီးမွေတာ့
ေဟာဒီ အပ်က္အယြင္းႀကီးတစ္ခုလုံုးကို
ဘာတခမ္းတနား စကားလံုးေတြနဲ႔
ရွင္ ျပန္ဖာေထးလို႔ ရႏိုင္ေတာ့မွာလဲ...

No comments: