ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္အလြမ္း

လင္းၿပီး မေမွာင္၊ ေအးျမေမတၱာ
ေနေရာင္ေဖ်ာ့ဆင္း၊ ညေနခင္းသို႔
မာန္ကင္းခ်ဳိသာ၊ ဘြား မ်က္ႏွာသည္
ၾကည္သာဘိျခင္း၊ ရင့္က်က္ျခင္းျဖင့္
အလွမာန၊ ေဒါသေမာဟ
တဏွာဆႏၵ၊ ကင္းစင္ပလ်က္
လက္က ပုတီး၊ ပြားစည္းရြတ္ၾကား
ႏႈတ္တရားႏွင့္၊ အဘြား မျပတ္
ေနေပ်ာ္တတ္၏။
ကြမ္းျမံဳ႔ငုံ၀ါး၊ ေရေႏြးေသာက္လ်က္
တရားေပြ႔ပိုက္၊ အခါးႀကိဳက္ကာ
ဘြားမ်က္ႏွာသည္၊ ဇရာရိပ္တိုး
အရြယ္မ်ဳိးမို႔၊ ႏုိးၾကားမႈကင္း
ႏုမ်စ္ျခင္းတို႔၊ ပကင္းရင့္ႏြမ္း
ပါးေရတြန္႔လ်က္၊ ပပ္ၾကားအက္ႏွင့္။
ႏုျခင္း လွျခင္း စိုေျပျခင္းတို႔
အလ်ဥ္းကြယ္ေပ်ာက္၊ ပင္အိုေျခာက္ဟု
ေတြးေထာက္ဆင္ျခင္၊ ဘြားကိုျမင္စဥ္
ယမင္းရင္ထဲ ၾကည္ႏူးရိပ္ထင္
ျပံဳးေပ်ာ္ရႊင္ျမဲ
အိမ္အျပန္ ယမင္းအရိပ္
ေမတၱာနဲ႔ ႀကိဳဆိုလက္ကမ္း
ဘြားအိုဘ၀၊ ေနညိဳစလည္း
အလွေ၀စု၊ အႏုလက္က်န္
ရွင္သန္ေနျမဲ၊ ဘြားရဲ႕အျပံဳး
အလွ်ံဖိတ္ဖိတ္၊ ယမင္း အရိပ္ထင့္
အျမဲ ျမင္ေယာင္ေနဆဲပါတကား။ ။

ဘြားရဲ႕ဆုံးမမႈေတြကို အသက္ရွင္ေနသေရြ႕ကာလပတ္လံုး ေျမးေလ အျမဲလိုက္နာသြားမွာပါ။
ျပဳျပဳသမွ် ေကာင္းမႈေတြကို ေရာက္ရာဘံုဘ၀မွ သာဓုေခၚႏုိင္ပါေစဘြားဘြားရယ္....