• ငါအိုသြားေသာအခါ ငါဟာ အရင္က ငါမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ငါ့ကို နားလည္ေပးပါ။ စိတ္ရွည္ရွည္ထား ဆက္ဆံေပးပါ။
• ခ်ည့္နဲ႔နဲ႔ လက္ေတြနဲ႔ ထမင္းဟင္းေတြ အက်ႌေပၚဖိတ္စဥ္သြားတဲ့အခါ အက်ႌ၊ လံုခ်ည္၊ ဖိုသီဖတ္သီျဖစ္ေနတဲ့အခါ ငါ့ကို မရြံပါနဲ႔၊ ငယ္ငယ္တုန္းက ငါသုတ္သင္ ေပးခဲ့တာေတြကို ေက်းဇူးျပဳျပီး သတိရေပးပါ။
• အပ္ေၾကာင္းထပ္မက ေျပာဖူးတဲ့စကားေတြ ျပန္ေျပာမိတဲ့အခါ စကားမျဖတ္ဘဲ ေက်းဇူးျပဳျပီး
နားေထာင္ေပးပါ။ ငယ္ငယ္တုန္းက အိပ္ရာ၀င္တုိင္း တစ္ေထာင့္ တစ္ညပံုျပင္ေတြ၊ ငါးရာ့ငါးဆယ္
နိပါတ္ေတာ္ေတြ၊ ဇာတ္ၾကီးဆယ္ဘဲြ႔ေတြ စတဲ့ ပံုျပင္ေတြကို မ႐ိုးေအာင္ေျပာရင္း ေခ်ာ့သိပ္ခဲ့တာေတြကို သတိရေပးပါ။
• မလႈပ္ရွားႏုိင္လုိ႔ ေရခ်ဳိးဖို႔ အကူအညီလိုတဲ့အခါ ငါ့ကို မျငိဳျငင္ပါနဲ႔။ ငယ္ငယ္တုန္းက ေခ်ာ့တစ္လွည့္၊ ေျခာက္တစ္လွည့္
ေရခ်ဳိးေပးခဲ့ဖူးတဲ့ ပံုရိပ္ေလးကို ျမင္ေယာင္ေပးပါ။
• ေခတ္သစ္နည္းပညာသစ္ေတြကို မသိနားမလည္ခဲ့ရင္ မေလွာင္ပါနဲ႔။
ငယ္ငယ္တုန္းက ]ဘာေၾကာင့္ဆိုတဲ့} ေမးခြန္းတုိင္းကို စိတ္ရွည္စြာ ငါျပန္ေျဖခဲ့တာကို သတိရေပးပါ။
• စိတ္သြားတုိင္း ကုိယ္မပါ ႏြမ္းလ်ျပီး လမ္းမေလွ်ာက္ႏုိင္တဲ့အခါ ခြန္အားပါတဲ့ လက္တစ္စံုနဲ႔
ငါ့ကို ကူတြဲေပးၾကပါ။ လမ္းေလွ်ာက္သင္စအရြယ္တုန္းက တစ္လွမ္း ခ်င္း လွမ္းေလွ်ာက္ေလ့က်င့္ေပးခဲ့တာေတြကို
သတိရေပးပါ။
• တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ အိုစာသြားတဲ့ ငါ့ကိုၾကည့္ျပီး ၀မ္းမနည္းပါႏွင့္ နားလည္ေပး ပါ။ အားေပးပါ။
အရင္တုန္းက လူ႔ဘ၀ တက္လမ္းအတြက္ ငါလမ္းညႊန္ခဲ့သလို အခုခ်ိန္မွာ ငါ့ဘ၀ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အတြက္ အေဖာ္ျပဳေပးပါ။
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ေအးျမမႈေတြကို ငါျပံဳးျပံဳးေလး လက္ခံမွာပါ။ အဲ့ဒီ အျပံဳးေတြထဲမွာ မဆံုးတဲ့
သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ ......... ထာ၀ရ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစကြယ္.................။
(ကြယ္လြန္သြားျပီျဖစ္ေသာ ဘြားဘြားႏွင့္ အေမၾကီးကို သတိရေအာင္းေမ့တမ္းတလ်က္ပါ။ ခုဆို ယမင္းတို႔နဲ႔ ခဲြခြာသြားၾကတာ ၁
ႏွစ္နဲ႔ ေလးလျပည့္ေျမာက္ခဲ့ျပီေနာ္... တစ္ေန႔တစ္၇က္မွ ေမ့လို႔မရေသးတာ ေျမးတို႔ အျပစ္မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ ေရာက္ရာဘံုဘ၀မွ
သာဓုေခၚႏုိင္ၾကပါေစလို႔ ယမင္း ဆုေတာင္းလ်က္)
No comments:
Post a Comment