ဘ၀ရဲ႕ ခါးသီးမႈပမာ ငါတို႔ေ၀းကြာၾကၿပီဆိုပါေတာ့အားလုံးကို ႏႈတ္ဆက္ဖို႔ရာငါ့မွာ စကားလုံးတစ္လုံးေတာင္ ရွာလို႔ မရခဲ့ဘူးေပါ့။၀ဋ္ရွိရင္လည္း ေျပပါေစလူေျခတိတ္တဲ့ ေထာင့္ကေလးတစ္ေနရာမွာငါတစ္ေယာက္ထဲ ေၾကကဲြေနပါမယ္....ေလာကမာယာ မင္းတို႔ ျဖတ္သန္းလေရာင္ဆမ္းခ်ိန္ ၾကံဳတဲ့အခါငါ့နာမည္ကို ေမ့ထားလိုက္ပါေလ....အခက္အခဲတစ္ခုအဆင္မေျပမႈေတြ ၾကံဳတဲ့အခါငါ့နာမည္ကို သတိရပါေစ.....
ကိုယ္ႀကိဳးမၾကည့္ေစတနာထားႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္အားလုံးအတြက္ အျမဲေရွ႕တန္းတင္ခဲ့အခက္အခဲဟူသမွ် ေျဖရွင္းေပးၿပီးေနာက္ဆုံးေတာ့....ကိုယ့္ရဲ႕အက်ဳိးေက်းဇူးရလဒ္ကားအဘယ္မွာနည္း.....
ဘယ္လိုမွ မဆုံဆည္းႏိုင္တဲ့ဘ၀မွာအတိတ္က အရိပ္ေတြ တေရးေရးေတြးေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ စဥ္းစားကာယူငါ၏ဘ၀ ေျဖသိမ့္ခဲ့ရကိုယ့္အေပၚ ေကာင္းသူေတြ႕ခဲ့သလိုမေကာင္းသူလည္း ေတြ႕ခဲ့ရဘယ္သူဘယ္၀ါဆိုတာ မစဥ္းစားခ်င္ရင္ထဲမြန္းၾကပ္ အခံရခက္စြာလက္တုံ႔ျပန္စိတ္ ရင္ထဲမရွိခဲ့ကြၽန္မဘ၀အတြက္သင္ခန္းစာလို႔ မွတ္ယူဒါဟာ ကြၽန္မ ရင္ထဲကအမွန္တရားသာ ျဖစ္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment