သင္ ေဆးပုလင္းကို ျမင္ဖူးပါသလား.....

Bottle of Medicine

We can compare practice to bottle of medicine a doctor leaves for his patient. On the bottle are written detailed instructions on how to take the medicine, but no matter how many hundred times the patient may read the directions, he is bound to die if that is all he does. He will gain no benefit from the medicine. And before he dies, he may complain bitterly that the doctor wasn't any good, that the medicine didn't cure him. He will think that the doctor was a fake or that the medicine was worthless, yet he had only spent his time examining the bottle and reading the instructions. He hadn't followed the advice of the doctor and taken the medicine. However, if the patient had actually followed the doctor's advice and taken the medicine regularly as prescribed, he would have recovered.
Doctirs prescribe medicine to eliminate diseases from the body. The Teachings of the Buddha are prescribed to cure diseases of the mind and to bring it back to its natural healthy state. So the Buddha can be considered to be a doctor who prescribes cures for the illnesses of the mind which are found in each one of us without exception. When you see these illnesses of the mind. Does it not make sense to look to the Dhamma as support, as medicine to cure your illnesses?



တရားအားထုတ္တဲ့အလုပ္ကို ဆရာ၀န္က လူနာကို ေပးတဲ့ ေဆးပုလင္းနဲ႔ ႏႈိင္းလို႔ရပါတယ္။ ေဆးပုလင္းမွာ ဘယ္လိုေသာက္ရမယ္ဆိုတဲ့ အေသးစိတ္ ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြပါပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူနာက ဘယ္ေလာက္ပဲ ညႊန္ၾကားခ်က္ကို ရာခ်ီၿပီး ဖတ္ဖတ္၊ ဒါပဲလုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူ ေသဖို႔ ေသခ်ာပါ့။ ေဆးရဲ႕ အာနိသင္ကို သူ ဘာမွခံစားရမွာ မဟုတ္ဘူး။ သူက မေသခင္မွာ ဆရာ၀န္ မေကာင္းေၾကာင္း၊ ေဆးက သူ႔ကို မေပ်ာက္ေစႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာခ်င္ေျပာမယ္။ ဆရာ၀န္ကို အတုလို႔ထင္၊ ဒါမွမဟုတ္ ေဆးကို တန္ဖိုးမရွိလို႔ထင္၊ သူ႕အေနနဲ႔ကေတာ့ ပုလင္းကို ၾကည့္ၿပီး ေဆးစာကို ဖတ္႐ံုကလဲြၿပီး ဘာမွမလုပ္ဘူး။ ဆရာ၀န္ရဲ႕ ညႊန္ၾကားခ်က္ကို မလိုက္နာ၊ ေဆးကိုလည္း မေသာက္။ တကယ္လို႔သာ သူဟာ ဆရာ၀န္ရဲ႕ ညႊန္ၾကားခ်က္ကို လိုက္နာၿပီး ေဆးကို အညႊန္းအတိုင္းမွန္မွန္ေသာက္မယ္ဆိုရင္ ေရာဂါေပ်ာက္မွာေပါ့။
ဆရာ၀န္ဟာ ကိုယ္ခႏၶာက ေရာဂါေပ်ာက္ေအာင္ ေဆးညႊန္းၾကားခ်က္ေပးတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ဓမၼတရားေတြက စိတ္ကို အေျခအေနေကာင္း ျပန္ေရာက္ေအာင္ ကုသေပးတဲ့ ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြပါပဲ။ လူတိုင္းမွာရွိတဲ့ စိတ္ေရာဂါကို ကုသေပးဖို႔ ညႊန္ၾကားတဲ့အတြက္ ျမတ္စြာဘုရားကို ဆရာ၀န္လို႔ သေဘာထားႏိုင္ပါတယ္။ စိတ္ရဲ႕ေ၀ဒနာကို ေတြ႕တဲ့အခါ အဲဒီေရာဂါကို ကုဖို႔ တရားဓမၼကို အေထာက္အကူအျဖစ္ သေဘာမထားသင့္ဘူးလား....


A TREE IN A FORREST စာအုပ္မွ ျပန္လည္တင္ျပထားပါသည္။