1/10/2008

အလြမ္းသို႔ တိုင္တည္ျခင္း


လြမ္းစရာရွိရင္
နာစရာနဲ႔ေျဖမယ္လို႔
ေတြးထားေပမဲ့
လြမ္းမိတဲ့အခါ
နာစရာကို မေတြးမိတာ
ဘာေၾကာင့္လဲ
ရွင္းရွင္းေလးပဲ
သူ႔ကို လြမ္းေနမိလို႔ေပါ့...
လြမ္းတယ္ကြယ္
ကိုယ့္ရဲ႕အရာရာဟာ
အလြမ္းေတြနဲ႔ ျပည့္သိပ္ေနတယ္
သတိရျခင္းဆိုတာ
တစ္ခါတစ္ရံမွ
ျဖစ္ေပၚတတ္ေပမဲ့
အလြမ္းေတြကေတာ့
အစည္းအတားမရွိ
နာရီတိုင္း၊ အခ်ိန္တိုင္း၊ စကၠန္႔တိုင္း
လႈပ္ရွားမႈေတြရွိေနသေရြ႕
ကိုယ္နဲ႔အတူ
အလြမ္းေတြဟာ
ရွင္သန္ေနတယ္
အလြမ္းေတြရယ္
ျဖစ္ႏိုင္ရင္
မင္းရဲ႕ေ၀းရာကို
သြားပါရေစ....
ကိုယ့္ကို အလြမ္းကမၻာထဲမွ
ထြက္သြားခြင့္ျပဳပါ..
ကိုယ့္ရဲ႕အိပ္မရတဲ့ညေတြမွာ
အလြမ္းေတြက ႏွိပ္စက္ေနဆဲ
မင္းရဲ႕ေ၀းရာကို
မသြားႏိုင္သေရြ႕
ကိုယ္ဟာ
မင္းနဲ႔အတူ ရွိေနဦးမွာပါ....
ခုေတာ့....
လြမ္းရင္းနဲ႔
ဆက္လြမ္းေနမယ္ အလြမ္းရယ္......

1 comment:

hnin said...

ကဗ်ာေလး ေကာင္းတယ္ မ။ အရမ္းႀကီးေတာ့ မလြမ္းပါနဲ႔။ ဖ်ားေနဦးမယ္ :)