အလြမ္းည

တစ္ခါဆီက
ျပာရီေ၀၀ါး ႏွင္းညမ်ားမွာ
ခ်စ္ျခင္းသီကံုး
မ်က္လံုးမ်ားႏွင့္ ျပံဳးခဲ့ၾကတယ္
လရိပ္စိုစို ၾကယ္ငိုတဲ့ည
ဒါ... ဂီတတဲ့။
ရယ္သံတိုးတိုး အိပ္မက္လႈပ္ႏႈိးရင္း
အိပ္မက္ထဲမွာ ေရာက္ေရာက္လာသူ
ရင္ခုန္သံမ်ားႏွင့္ရင္းႏွီး
ပန္းစံုပြင့္တဲ့ ညတစ္ည။
ၾကာခဲ့ေပမဲ့ ျပာလဲ့ေနဆဲ
ေန႔ရက္ေဟာင္းေတြ
ဘယ္ေလာက္ေ၀းပေစ ေမ့မေနခဲ့
ဘယ္ေလာက္ မုန္းပေစ
ကိုယ္ျပံဳးေနခဲ့။
ရက္ေတြ လစား ႏွစ္ေတြျခားလည္း
အိပ္မရတဲ့ ညမ်ားစြာ၀ယ္
တလည္လည္ႏွင့္
အေတြးနယ္ထဲ ေ၀ခြဲခက္စြာ
ပံုရိပ္ေဟာင္းမ်ား
ကေယာက္ကယက္ မေဖ်ာက္ဖ်က္ႏိုင္
သူမသိေအာင္
အပူေငြ႕ေလာင္ကြၽမ္း
မ်က္ရည္ခန္းလည္း
တစ္ျခမ္းတည္းေသာ အသည္းလႊာႏွင့္
ျမဲစြာခ်စ္မည့္ သစၥာရယ္ေပါ့
တစ္ကိုယ္တည္းသာ တိုးတိတ္ရြတ္ဆို
လမင္းပ်ဳိႏွင့္ ၾကယ္စင္မ်ားကို
သက္ေသတည္။

ေၾကြးေဟာင္းဆပ္ခြင့္ျပဳပါ

ေလာကမွာ
ေနထိုင္စရာအတြက္ ေျမ
ရွဴ႐ႈိက္ဖို႔အတြက္ ေလ
ေသာက္သံုးဖို႔အတြက္ ေရထက္
သားသမီးေတြအတြက္
အဖိုးမျဖတ္ႏုိင္ေသာ အေမသာ
အေရးႀကီးဆံုးပါ အေမ...
ၾကည္လင္ခ်ဳိေအးတဲ့
ေက်ာက္စက္က်စမ္းေရဟာ
ေမာပန္းေရဆာသူေတြအတြက္
အဖိုးမျဖတ္ႏုိင္တာထက္
သားသမီးေတြအတြက္ကေတာ့
အေမ့ရဲ႕အျပံဳးတစ္ခ်က္ဟာ
ဘာနဲ႔မွ မလဲႏုိင္ေအာင္
အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ဆံုးပဲ အေမေရ...
အေမ့ေစတနာကို
ဖက္မနမ္းမိ
ၾကာပါၿပီ
ရက္၊ လ၊ ႏွစ္ေတြ
ဆံပင္ျဖဴေတာ့မယ့္အထိေပါ့
အခုမွ
ဦးေႏွာက္ကို ဆားခပ္ၿပီး
ျပန္စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္
ငါဟာ ေပးဆပ္ျခင္းကို
ေက်ပြန္ေအာင္ မျပဳလုပ္ရေသးပါလား
အေမရယ္
စိတ္ထဲမွာ
အႀကိမ္ႀကိမ္ခံစား
အေမနဲ႔အတူ ရွင္သန္ခြင့္ေတြ
အျမဲရခ်င္တယ္ အေမရယ္...
သမီးကို ေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ျပဳပါ အေမ...

နားလည္မႈလြဲမွားျခင္း

 

ေနလံုးက
ဟန္မေဆာင္တတ္တဲ့
ငါ့ရဲ႕ ဆံေကသာေပၚျဖန္႔ခ်လို႔
ငါကေတာ့ ငါ့ဖ၀ါး ငါ့အရိပ္
ငါ့နယ္နမိတ္နဲ႔
ငါကိုယ္တိုင္ လမ္းဖြဲ႕ေလွ်ာက္ေပါ့။
နားလည္မႈနဲ႔ ေ၀းကြာခဲ့တဲ့
ငါ့ရဲ႕အျဖစ္ကို
ညီမေလးႏွင္း နားလည္ေပးပါလို႕
မေတာင္းဆိုရဲပါဘူး။
ငါ့ကိုယ္ငါေတာင္ နားလည္မႈဆိုတဲ့
စကားလံုးကို ေ၀ခြဲမရစြာနဲ႔
နားလည္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးေနဆဲ
ညီမေလးႏွင္းပို႔လိုက္တဲ့ ေမးလ္ေရာက္ခဲ့
ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္
နားလည္မႈဆိုတဲ့စကားသံ
ပဲ့တင္ထပ္ေအာင္ ၾကားစျမ​ဲ
ခုေတာ့ ညီမေလးႏွင္း ေမးတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခု
]အမရဲ႕ညီမေလးႏွင္းေပၚထားတဲ့ နားလည္မႈက ဘာလဲတဲ့}
ငါ့ရဲ႕နားလည္မႈကို ဘယ္လိုေျပာရပါ့
အမွန္ေတာ့
ငါဟာ နားလည္မႈ မရွိတဲ့သူတစ္ေယာက္ပါ
ငါ ငါ့အတၱကို
အျမဲေရွ႕တန္းတင္ခဲ့
ငါဟာ နားလည္မႈနဲ႔
မထိုက္တန္တဲ့သူတစ္ေယာက္...
ငါဟာ ငါ့ကိုယ္က်ဳိးပဲ ၾကည့္တတ္တဲ့
အတၱႀကီးသူတစ္ေယာက္ပါ ညီမေလးႏွင္းရယ္...
ပစ္ထားခဲ့ပါတယ္ဆိုတဲ့
ႏွင္းႏွင္းရဲ႕ စြပ္စဲြခ်က္ေတြဟာ
ငါ့အတြက္ အလြန္ပဲ ျပင္းထန္လြန္းခဲ့ပါတယ္
ဒီအသံကို နားထဲမွာ အထပ္ထပ္ၾကားေနေပမဲ့
ငါဟာ တကယ္ပဲ ပစ္ခဲ့သူလား
ငါ့အေၾကာင္း ငါဘဲသိပါတယ္ညီမေလးရယ္...
ဘာတစ္ခုမွ မေျဖရွႈး္ေတာ့ပါဘူး
ငါ့ရဲ႕သတိရျခင္းေတြ
ငါရဲ႕၀မ္းနည္းအားငယ္မႈေတြကို
ျဖစ္ႏိုင္ရင်​ မင္းကို မျမင္ေစခ်င္ပါဘူး။
ငါ့ရဲ႕ရင္မွာ တကယ္ေၾကကဲြမိပါတယ္။
အတူရွိခဲ့စဥ္ကာလတုန္းကလည္း
ငါဟာ မင္းကို အားေပးခဲ့တဲ့သူ
နားလည္မႈ ေပးစြမ္းႏိုင္ခဲ့သူ ျဖစ္ခဲ့မိဘူးေနာ္
ငါဟာ မင္းရဲ႕နားလည္မႈနဲ႔
ခုေတာ့...
ညီမေလးရဲ႕၀န္းက်င္မွာ
နားလည္မႈေတြ ေပးစြမ္းေနတဲ့သူေတြ ရွိေနၿပီမို႔
ငါေလ...
နားလည္မႈေတြ မေပးႏိုင္တဲ့
ဘ၀နဲ႔ပဲ အေ၀းတစ္ေနရာက
ျပံဳးသူမွာ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔
ေငးေငးကာၾကည့္ရင္း
ေက်နပ္ပီတိျဖစ္လို႔ေနမိပါတယ္
ညီမေလးႏွင္းရယ္....

ဒါေတြဟာ အမရင္ထဲက ထြက္ေပၚလာတဲ့ မင္းကို ေျပာခ်င္တဲ့စကားေတြပါ။ အမရင္နဲ႔မဆန္႔ေအာင္ ခံစားမိပါတယ္။ အမွားပါရင္ခြင့္လႊတ္ပါ။ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္မရွိတဲ့အတြက္ အဆင္ေျပသလို တင္ျပလိုက္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

အိမ့္မက္ရွင္

လျပည့္ညေရာက္လာျပန္ေပါ့
လမင္းႀကီးကို ေငးၾကည့္ရင္း
ၾကယ္ေတြကို ေရတြက္ခဲ့
ဒီလိုညမွာ
အၾကင္နာအရိပ္ပါးပါးတစ္ခု
ငါ့အနားကို ေရာက္ရွိလာခဲ့
သူ႔ရ႕ဲဂ႐ုဏာမ်က္၀န္းေလးနဲ႔
ငါ့ကို ခြန္အားေတြေပးျမဲ
ငါေလ ဒီလို ညမ်ဳိး
ဒီလို အိပ္မက္မ်ဳိးကေန
ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာ
စိုးရြံ႕လို႔ေနမိတယ္...
သူ ဘယ္လိုလူလဲ
ဘယ္မွာလဲ
ေရာက္ေလရာမွာ ရွာေဖြခဲ့ေပမဲ့
ခုထိ အိပ္မက္ထဲမွ
တစ္ေယာက္ေသာ သူ
ဘယ္လိုလူလဲဆိုတာ
ငါ မသိခဲ့
ကံၾကမၼာရယ္
ေတာင္းခြင့္သာ ရွိရင္
အိပ္မက္ မဟုတ္တဲ့ ဘ၀မ်ဳိး
ဖန္တီးေပးပါ
အၾကင္နာအရိပ္
ဂ႐ုဏာမ်က္၀န္းရွင္ရယ္
မင္း ဘယ္ဆီမွာလဲ....
မင္းေပးတဲ့ခြန္အားနဲ႔အတူ
ငါေလ အသက္ဆက္ရခက္ေနလို႔
အိပ္မက္မဟုတ္တဲ့ အိပ္မက္ရွင္ရယ္....

Microsoft Word 2003 - 2007 ျပႆနာ အေျဖရွာ

ပထမဆံုး မိုင္ကရိုေဆာ့ဖ္ေ၀ါ့ကို ၁၉၈၃ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁ ရက္မွာ စတင္ထုတ္လုပ္ခဲ့ၿပီး ထိုစဥ္ကအမည္မွာ Multi-Tool Word for Xenix System ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ ၂၅ ရက္မွာ မိုင္ကရိုေဆာ့ဖ္ေ၀ါ့ဟု အမည္ေျပာင္းထုတ္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ မိုင္ကရိုေဆာ့ဖ္ကို အေမရိကန္ႏိုင္ငံအေျခစိုက္ မိုက္ကရိုေဆာ့ဖ္ကုမၸဏီရဲ႕ အဓိက စာစီေဆာ့ဖ္၀ဲတစ္ခုျဖစ္သလို ယခုလက္ရွိမွာလည္း ကြၽန္မတို႔ႏိုင္ငံမွာ ရံုးသံုး၊ လုပ္ငန္းသံုးအျဖစ္ လူသိမ်ားလာပါတယ္။ ဒီလို လူသံုးမ်ားလာသလို ဗားရွင္း အသစ္အသစ္ေတြလည္း အျမဲထြက္ေပၚလ်က္ ရွိပါတယ္။ ဟိုးေရွးက ဗားရွင္းေတြကိုေတာ့ ကြၽန္မ မေျပာေတာ့ပါဘူး။ အင္း ၂၀၀၁ ခုႏွစ္မွာ Word 2003 (version 10) လို႔ေခၚတဲ့ Office XP ဆိုတာ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေဟာ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္လည္း Word 2003 (version 11) ေရာက္ေရာ ဆိုၿပီး Office 2003 ေပၚထြက္လာခဲ့တာဆိုရင္ အခုလက္ရွိမွာ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သံုးေနၾကတဲ့ Word 2003 လို႔ ေျပာလို႔ရတာေပါ့ေနာ္။ ေခတ္က အျမဲေျပာင္းလဲေနတယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ သိခဲ့ရျပန္တယ္။ ကဲ အခု ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ေရာ္လာျပန္ေတာ့ Office 2007 ဆိုတာ ထပ္ထြက္လာျပန္ၿပီ ။ကြၽန္မတို႔ Office 2003 ကို ခုမွ ေလ့လာတုန္းရွိေသးတယ္။ ေနာက္ဗားရွင္းတစ္ခုက ထြက္ေပၚလာျပန္ၿပီ။ ကဲ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ။ Word 2007 (version 12) ကို ၂၀၀၆ ခုႏွစ္မွာ ထုတ္လုပ္ခဲ့တာလို႔ သိခဲ့ရျပန္တယ္။ Office 2007 အျဖစ္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၃၀ ရက္မွာ စတင္ေရာင္းခ်ခဲ့ပါတယ္။
အမွန္ေျပာရရင္ အရင္ ၂၀၀၃ မိုင္ကရိုေဆာ့ဖ္ေ၀ါ့ေတာင္ ေလ့လာလို႔ မဆံုးေသးတာ။ အခု ၂၀၀၇ ထပ္ေပၚလာေတာ့ ပိုဆိုးေတာ့မွာဘဲ။ အခုလက္ရွိမွာ ကြၽန္မရဲ႕ရံုးသံုး ကြန္ပ်ဴတာမွာ ၂၀၀၇ ဗားရွင္း တင္ထားပါတယ္။ စာရိုက္ၿပီး သိမ္းလိုက္ရင္ ဘာနဲ႔သိမ္းေပးသလဲဆိုေတာ့ .docx နဲ႔သိမ္းေပးတာကို ေတြ႕ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔မွာ ဘာျပႆနာရွိလည္းဆိုေတာ့ ၂၀၀၃ word မွာ ဖြင့္လို႔ မရတာကို သြားေတြ႕ရတယ္။ ဒီေတာ့ သိမ္းတဲ့ေနရာကို ျပန္ၾကည့္ေတာ့ word 2003 ကို ေရြးၿပီး သိမ္းမယ္ဆိုရင္ေတာ့ .doc နဲ႔ သိမ္းေပးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မစက္မွာ ၂၀၀၃ မိုင္ကရိုေဆာ့ဖ္ မရွိလို႔ ဖြင့္လို႔ ရ မရ စမ္းသပ္လို႔ မရျပန္ဘူး။ အဲဒီမွာ ကြၽန္မ စမ္းသပ္ဖို႔ အေၾကာင္းဖန္လာတာကေတာ့ ကြၽန္မဆီကို ေမးလ္ကေန ေ၀ါ့ဖိုင္နဲ႔ att file လုပ္ၿပီး ပို႔လိုက္တဲ့စာကို ကြၽန္မ ဖြင့္ၾကည့္တဲ့အခါ ၂၀၀၃ ဗားရွင္းကို install လုပ္ပါလို႔ လာေျပာေတာ့တာပါပဲ။ ဖိုင္ကေတာ့ ဖြင့္လို႔မရဘူး။ ယခုလက္ရွိမွာ ကြၽန္မလည္း အလုပ္ေတြ မ်ားေနတဲ့အတြက္ စမ္းသပ္ခြင့္ မၾကံဳေသးတာနဲ႔ ဗားရွင္းႏွစ္ခုကို မစမ္းသပ္ရေသးပါဘူး။ ၂၀၀၃ ဗားရွင္းက ဖိုင္ေတြ ၂၀၀၇ ဗားရွင္းမွာ ဖြင့္လို႔ရတယ္လို႔ ေျပာတာပဲ။
တကယ္လို႔ လူႀကီးမင္း သိထားခဲ့ရင္ ေျပာျပေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔မွာ သံုးရမယ့္ Tools ေတြ အမ်ားႀကီး ထပ္ပါလာတာေတြ႕ရေတာ့ ၀မ္းသာဖို႔ ေကာင္းလွပါတယ္။ Ribbob ပံုစံနဲ႔ ျပထားတာေတြဟာ မ်က္စိမွာ အျမင္စိမ္းေပမဲ့ နည္းသိရင္ သံုးရလြယ္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ www.missingmanuals.com မွာ Ribbon ေတြအေၾကာင္းကို ၀င္ေလ့လာႏိုင္ပါေၾကာင္း သတင္းေကာင္းပါးရင္းနဲ႔သိထားသမွ်ကို ျပန္လည္ ေဖာက္သည္ခ်ေစခ်င္ပါတယ္။

Who are you?

1 message now received.
> 1 nice person sent it.
> 1 monkey is reading it.
> Monkey is smiling now.
> Monkey is still reading.
> Monkey will be laughing.
>
>
> Your words are antibiotics,
> Your smile is analgesic,
> Your touch is antiinflammatory,
> Your presence is antiseptic,
> Ans your SMS is antipyretic.
> That's why I never got ill.
>
>
> |99  6|9_66(96)696\96/9[6-  69|6_6|96
> press Edit and remove all the 6 & 9 to understand what I want to say.
>
>
> U are 70% pretty,
> 75% naughty,
> 85% sweet,
> 90% cute, and
> 100% lovely
> total, 70+75+85+90+100= U are now....
> 420.
>
>
> Whenever I miss u, I check my Msg.
> Whenever I want to see u, I take a look at ur photo.
> Whenever I want to hear ur voice,
> I throw a stone to a pig.
>
>
> Every bird cannot fly high, but Eagle can.
> Every flower cannot bloom in water, but Lotus can.
> Every monkey cannot read msg, but You can
>
>
> Birds fly high, hard to catch
> Girl like you, hard to forget.
> Stars twinkle in the sky, hard to take
> Girl like you, hard to hate.
> I will die, Sea will dry
> But I will never say goodbye.
>
>
> What happened to ur network?
> I tried to call u but the operator said,
> " Welcome to the jungle,
> the monkey u are trying to call is on the tree now.
> Pls try again later."
>
>
> All my body parts are for u.
> Eyes - to look at u.
> Hands - to pray for u.
> Brain - to think of u.
> Heart - to store u.
> Legs - to kick u if u forget me.
>
>
> Who says English is easy?
> I don't believe.
> Can u fill in the blank with even "Yes" or "No"?
> "___", I'm a fool.
> U see? How?
> If u can't answer, ask another fool.
>
>
> We are true friends.
> If I were sky, u would be a bird.
> If I were sea, u would be a fish.
> If I were flower, u would be a bee.
> If I were tree, u would be a monkey.
>
>
> Do u know Life is like a Movie?
> When u are happy, "Comedy"..
> When u are sad, "Drama".
> When u got enemy, "Action".
> When u face the mirror, "Horror".
>
>
> Let me draw ur face.
> Don't move!
> Almost finish.
> Ok it's done.
> Wanna hv a look??
>   ,*****,
> (@..@ )
>   "(--)"
> hehe I told u not to move.
>
>
> At this moment, 10 millions people are having sex.
> 5 millions ppl are having coffee.
> 100 millions ppl are sleeping.
> And 1 stupid fool is reading my msg.
>
>
> Mom advised Girl, " If boys put hands in bra, say DON'T.
> If he put hands in ur panty, say STOP"
> Next day, Girl told Mom,
> " He touched me both and I said DON'T STOP".
>
>
> kuku kiki
> gugu gigi
> kuki gugi
> gugu gigi kuku kiki...
> Congratulations!
> u can speak very well in monkeys' language.
> pls come to zoo to collect ur certificate.
>
>
> a,b,c,d,e,f,g,h,i,j,k,l,m,n,o,p,q,r,s,t,v,w,x,y,z
> Which alphabet do u miss?
> Answer me completely in one sentence, ok?
>
>
> This is a crime story :
> 5 friends lived in a room namely,
> Mad, Brain, Fool, Nobody and Somebody.
> One day, Somebody killed Nobody.
> At that time, Brain was in the bath room.
> Mad called Police.
> Mad : Is it police station?
> Police : Yes, what's the matter?
> Mad : Somebody killed Nobody.
> Police : Are u mad?
> Mad : Yes, I am Mad.
> Police : Don't u hv brain?
> Mad : Brain is in the bathroom.
> Police : U fool!!!
> Mad : No, Fool is reading this Msg.

ေရႊျမန္မာမွ ႀကိဳေနမယ္

ခါတစ္လွဲ႕ လာခဲ့ေပါ့
ေရႊျမန္မာ
ေ၀းမကြာ ေျပးလာလွ်င္
တာမေထာက္ပါဘူး
connection ေကာင္းစဥ္ခါ
ဖြင့္တဲ့ခ်ိန္
ကိုးနက္ရွင္ ေနာက္သမို႔
ခဏေတာ့ ေခ်ာ့ျမဴရရွာ
စိတ္ရွည္ကာ သည္းခံေစာင့္ပါလို႔
တစ္ေခါက္ကယ္
အလည္မေရာက္ရင္ျဖင့္
ၾကံဳခဲ့လွ်င္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေပါ့
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ကိုးနက္ရွင္ကို
ေက်ာ္လႊားခါ အေရာက္လွမ္းခဲ့ေပါ့
ဖိတ္ေခၚတဲ့ ဒီဘေလာဂ့္မွာျဖင့္
ေရးကူကို ေတြးပူရတာေၾကာင့္
ေဆြးပူရရွာ......

ကိုယ္ပိုင္တဲ့လမ္းကေလး

လူရယ္လို႔ျဖစ္လာရင္ ဘ၀မွာ အလိုခ်င္ဆံုးအရာ၊ အလိုအပ္ဆံုးအရာဟာ ဘာလဲ။ ၿပီးေတာ့ ငါဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ။ ဘယ္လမ္းသြားခ်င္တာလဲ။ လူတစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးဟာ မတူပါဘူး။ အရာအားလံုးကြဲျပားျခားနားေနတယ္။ တျခားသူေတြ ေတြးတာနဲ႔ ကိုက္ညီေအာင္ရယ္လို႔ ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ကို မခ်မိေစနဲ႔။ ကိုယ္အမွန္တကယ္ ဘာစိတ္၀င္စားလဲ။ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ။ ဘာ၀ါသနာပါလဲ ကိုယ္နဲ႔ကိုက္ညီတာသာ လုပ္ပါ။ ဒါမွလည္း ဘ၀မွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာ ခံစားရမယ္ေလ။ ဘ၀ဆိုတာ ေျပာေတာ့သာ တိုတိုေလးဆိုေပမဲ့ ဒီခဏတာရေနတဲ့ဘ၀မွာ စိတ္ညစ္စရာလည္း ၾကံဳရမွာပဲ။ စိတ္ခ်မ္းသာစရာလည္း ေတြ႕ရမွာဘဲ။ ကိုယ့္ဘ၀မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔အတြက္ေတာ့ လုပ္သမွ်တိုင္း ေအာင္ျမင္လိုက္တာလို႔ ျဖစ္စရာ မလိုပါဘူး။ ကိုယ့္ဘ၀အေပၚ ကိုယ္မားမားမတ္မတ္ရပ္ႏိုင္ၿပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ရင္ ၿပီးတာပါပဲ။ ကိုယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ကိုယ့္ေနရာအတြက္ ကိုယ္တာ၀န္ယူႏိုင္တယ္လို႔ ခံစားတတ္ရင္လည္း ေပ်ာ္တာပါပဲ။ ကၽြန္မတို အရင္တုန္းက ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ ဘယ္အရာမွ အလိုမက်ခဲ့ဘူး။ စိတ္အားငယ္တတ္တဲ့အက်င့္ေပါ့ေလ။ ငါလုပ္ရင္ ျဖစ္ပါ့မလားဆိုတာပဲ ေတြးမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မငယ္ငယ္ေလးထဲက သေဘာက်ခဲ့တဲ့ အရုပ္ေလးတစ္ခုရွိတယ္။ အဲဒီအရုပ္ကို ကၽြန္မကေလးဘ၀တုန္းက ပြဲေစ်းတန္းမွာ စေတြ႕ဖူးတာ။ ဘာအရုပ္လည္းဆိုေတာ့ ပစ္တိုင္းေထာင္အရုပ္ေလးပဲ။ ငယ္ကတည္းက ခုထိ သေဘာက်တယ္။ သူဟာ ဘယ္လိုပဲပစ္ပစ္ ဘယ္ေတာ့မွ မလဲဘူ မယိုင္ဘူး။ ကၽြန္မ တစ္ခါတေလ ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ သေဘာမက်ဘူး။ စိတ္ဓာတ္က်တဲ့အခါတိုင္း ကၽြန္မမွာရွိတဲ့ ပစ္တိုင္းေထာင္ရုပ္ေလးကို ပစ္ၾကည့္တယ္။ အဲဒီအခါက်ရင္ ကၽြန္မရဲ႕အားငယ္ေနတဲ့ စိတ္၊ က်ေနတဲ့စိတ္ဓာတ္ေတြ အလိုလို ျပန္ျပည့္လာတယ္။
အင္း... ဘ၀မွာ ဘယ္အရာမွ ၿပီးျပည့္စံုတယ္လို႔မွ မရွိတာ၊ ဆင္းရဲတဲ့သူက ခ်မ္းသာခ်င္သလို ခ်မ္းေနတဲ့သူက ပိုၿပီး ခ်မ္းသာခ်င္ၾကတယ္။ ဒါဟာ လူ႔သဘာ၀ပဲ။ ဘယ္အရာမဆို တိုးတက္ဖို႔လိုေနေသးတာပဲ။ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ပန္းတိုင္ကို အတိအက် ေရာက္မယ္လို႔ မွန္းတဲ့သူဟာ မေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ဘူး။ ငါေတာ့ ပန္းတိုင္တစ္၀က္ေရာက္ၿပီလို႔ မွန္းတဲ့သူဟာ အေပ်ာ္ဆံုးလူပါပဲ။ တခ်ဳိ႕က ရွိေသးတယ္။ ဒါဟာ ကိုယ့္၀န္းက်င္မွာဘဲ ရွိၾကမွာပါ။ သူမ်ားလုပ္လို႔ လိုက္လုပ္တယ္။ ကိုယ္ဘယ္လမ္းသြားမလဲဆိုတာ မစဥ္းစားဘူး။ ကၽြန္မလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္စဥ္းစားမိတယ္။ ငါ ဘယ္လမ္းသြားမွာလဲ။ လူဆိုတာ သူမ်ားကို ၾကည့္ေနတာထက္ ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္ၾကည့္တတ္ရမယ္။
ကၽြန္မကလည္း ေလာဘႀကီးတယ္။ အလုပ္ဆိုလည္း အလုပ္၊ ေနာက္ၿပီး ဘာကို ေလာဘႀကီးလဲဆိုေတာ့ စာအုပ္ေတြဘဲ။ ကၽြန္မေလ စာအုပ္ေတြ ေတြ႕ရင္ မေနႏိုင္ဘူး။ ၀ယ္ရမွာ ေက်နပ္တတ္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ စာအုပ္ဖတ္ေနရရင္ ထမင္းေမ့ ဟင္းေမ့ဘဲေလ။ ကၽြန္မမွာ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ သိပ္မ်ားေနတယ္။ ဒါေပမဲ ခုထိ ပန္းတိုင္ကိုမေရာက္ေသးဘူး။ ေလွ်ာက္ေနဆဲပဲ။ ၿပီးေတာ့ အသိုင္းအ၀န္းလည္း လိုအပ္ေသးတယ္။ ကိုယ့္ကိုေထာက္ပံ့ႏိုင္တဲ့ ၀န္းက်င္တစ္ခုေပါ့။ ကၽြန္မမိသားစု ၀န္းက်င္ဟာ ေငြေၾကးမေထာက္ပံ့ႏိုင္ဘူး။ အင္း အရာအားလံုးဟာ ေျပာင္းလဲေနတယ္။ ဒါကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ မတည္ျမဲဘူးဆိုတာ သိထားပါတယ္။ ကၽြန္မဆိုရင္ ေနရာအသစ္ေျပာင္းေတာ့ ခ်က္ခ်င္းအံ၀င္ဂြင္က်ျဖစ္မယ္လို႔ မေမွ်ာ္လင့္ပါဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အခ်ိန္တစ္ခုေပးသင့္ပါရဲ႕။ အေျခအေနသစ္၊ ၀န္းက်င္သစ္နဲ႔ ညီညြတ္ဖို႔ သင္ယူရဦးမယ္ မဟုတ္လား။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မ ခုဆိုရင္ ၀န္းက်င္သစ္မွာ ေနတတ္ေနပါၿပီ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ၀န္းက်င္သစ္ရဲ႕ ေႏြးေထြးလႈွိက္လွဲတဲ့ ေဖာ္ေရြမႈေတြနဲ႔ ကၽြန္မကို လက္ကမ္းႀကိဳဆိုခဲ့ၾကလို႔ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အားလံုးရဲ႕စိတ္ရင္းကိုလည္း ကၽြန္မ နားလည္ခဲ့ရပါတယ္။ ကၽြန္မပန္းတိုင္ကို မေရာက္ေသးေပမဲ့ ပန္းတိုင္ရဲ႕ တစ္၀က္ကို ေရာက္ၿပီလို႔ ေျပာလို႔ရၿပီေပါ့ေနာ္။
ကၽြန္မရဲ႕စိတ္က ငယ္ကတည္းက ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ဘ၀၊ ေအးခ်မ္းတဲ့ေနရာမွာ ေနခ်င္ခဲ့တာပါ။ ဘ၀က ၾကမ္းေတာ့လည္း ဒီလိုပဲ ေနလာခဲ့ရတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕၀န္းက်င္မွာ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းေတြရဲ႕ အားေပးမႈ၊ ႏွစ္သိမ့္မႈေတြလည္း ရရွိေနပါၿပီ။ ဒါဟာ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး စိတ္ရင္းနဲ႔ ဆက္ဆံခဲ့ၾကလို႔ဘဲဆိုတာ ကၽြန္မ ယံုၾကည္မိပါတယ္။ ေျပာရရင္ ေလာကႀကီးမွာ ေနတတ္ရင္ ေက်နပ္စရာႀကီးပါလို႔ ကၽြန္မကို အားေပးခဲ့တဲ့ မိတ္ေဆြေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ၀န္းရံေနမွေတာ့ ကၽြန္မအတြက္ ဘာလိုေသးလဲ။ ကၽြန္မေလွ်ာက္မဲ့ ပန္းတိုင္နီးသလား ေ၀းသလား မစဥ္းစားေတာ့ပါဘူး။ ေရာက္ေနတဲ့ေနရာကေန က်ရာတာ၀န္ကို ေက်ပြန္စြာ ထမ္းၿပီး ေလာကဓံကို ၾကံ့ၾကံ့ခံရင္း ဘ၀ခရီးကို ကၽြန္မဆက္ေလွ်ာက္သြားေတာ့မွာပါ။ ကမၻာေလာကႀကီးမွာေတာ့ ျပႆနာေပါင္းစံု ရွိေနဦးမွာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ေလာကပါလတရားရွိတယ္ဆိုတဲ့ အဆံုးအမေတာ့ အေကာင္းအမွန္ အမြန္အျမတ္ကသာ ေအာင္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ ယုံၾကည္မိပါတယ္။ ကိုယ္ဘယ္လမ္းလိုက္ရမယ္ဆိုတာ အမွားအမွန္ကို ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္ၿပီး လမ္းမွန္ကို ေလွ်ာက္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ုဆႏၵျပဳရင္း......

အလြမ္းသို႔ တိုင္တည္ျခင္း

လြမ္းစရာရွိရင္
နာစရာနဲ႔ေျဖမယ္လို႔
ေတြးထားေပမဲ့
လြမ္းမိတဲ့အခါ
နာစရာကို မေတြးမိတာ
ဘာေၾကာင့္လဲ
ရွင္းရွင္းေလးပဲ
သူ႔ကို လြမ္းေနမိလို႔ေပါ့...
လြမ္းတယ္ကြယ္
ကိုယ့္ရဲ႕အရာရာဟာ
အလြမ္းေတြနဲ႔ ျပည့္သိပ္ေနတယ္
သတိရျခင္းဆိုတာ
တစ္ခါတစ္ရံမွ
ျဖစ္ေပၚတတ္ေပမဲ့
အလြမ္းေတြကေတာ့
အစည္းအတားမရွိ
နာရီတိုင္း၊ အခ်ိန္တိုင္း၊ စကၠန္႔တိုင္း
လႈပ္ရွားမႈေတြရွိေနသေရြ႕
ကိုယ္နဲ႔အတူ
အလြမ္းေတြဟာ
ရွင္သန္ေနတယ္
အလြမ္းေတြရယ္
ျဖစ္ႏိုင္ရင္
မင္းရဲ႕ေ၀းရာကို
သြားပါရေစ....
ကိုယ့္ကို အလြမ္းကမၻာထဲမွ
ထြက္သြားခြင့္ျပဳပါ..
ကိုယ့္ရဲ႕အိပ္မရတဲ့ညေတြမွာ
အလြမ္းေတြက ႏွိပ္စက္ေနဆဲ
မင္းရဲ႕ေ၀းရာကို
မသြားႏိုင္သေရြ႕
ကိုယ္ဟာ
မင္းနဲ႔အတူ ရွိေနဦးမွာပါ....
ခုေတာ့....
လြမ္းရင္းနဲ႔
ဆက္လြမ္းေနမယ္ အလြမ္းရယ္......

အျဖည့္ခံ....

လွပေ၀ဆာ ပန္းဘ၀မွာ
သာေမႊးနံ႔ထံု ရနံ႔စံုစဥ္
ျမင္သူေပါင္းက
တပ္မက္ၾက၏....
ပန္းအလွေလးမို႔
တခ်ဳိ႕ကလည္း ဘုရားလွဴဖို႔
တခ်ဳိ႕က်ျပန္ ေခါင္းထက္ပန္ဆင္
လွခ်င္သမို႔
သူတို႔ဆႏျပည့္၀ဖို႔ကို
အို... ပန္းပြင့္ေလးျဖည့္ေပးခဲ့တယ္
မႏြမ္းခင္ေလး ခဏတာမွာ
သူတကာအတြက္
ျဖည့္စြက္ခဲ့လည္း
ႏြမ္းလို႔ ေၾကြစဥ္ခ်ိန္ခါမွာေတာ့
စြန္႔ပစ္ပယ္ခံ ျဖစ္ရျပန္တယ္
ေၾသာ္...
အျဖည့္ခံ ပန္းဘ၀ပါတကား....

အလြမ္းရွင္

မေဖာက္မျပန္ ခေရမာန္ဖြဲ႕
ေရာက္ခဲ့ၿပီေလ...
ေႏြေနပူထဲ ေပ်ာ္ရဲစိတ္ဓာတ္
အားက်မိရဲ႕....
ခေရပင္ေအာက္
တစ္ေယာက္ေသာသူ
ေငးရီပူေဆြး
လြမ္းေတးညည္းတြား
ၾကားလိုက္မိလား ပန္းခေရ ေရ....
ခေရတစ္ပြင့္
ယုယဖက္ေထြး
လာလမ္းေတြးဆ
ႏြမ္းလ်ရုပ္သြင္
ျမင္လိုက္မိလား ပန္းခေရ ေရ....
ေန႔လြန္ခေရ
ေသြ႕ေျခာက္ျမည့္ေဆြး
ရွိေနေသးရဲ႕
သူ႔ကို ေပးဖူး ခေရဦးကို
လြမ္းမိတယ္....

လြတ္လပ္ေရးေန႔ ဂုဏ္ျပဳႀကိဳဆိုျခင္း

အင္း ဘာလိုလိုနဲ႔ ဒီေန႔ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ျဖစ္တဲ့
လြတ္လပ္ေရးေန႔ေရာက္ရွိလာခဲ့ျပန္ပါၿပီေကာ။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ
သူ႔ကၽြန္သေဘာက္လက္ေအာက္မွ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၄ ရက္ေန႔ နံနက္ ၄ နာရီ
မိနစ္ ၂၀ မွာ လႊတ္ေတာ္မွ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကညာလိုက္သည္ႏွင့္
တစ္ၿပိဳင္တည္း အဂၤလိပ္ယူနီယံဂ်က္ အလံကို ျဖဳတ္ခ်ၿပီး ျပည္ေထာင္စု
ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အလံကို လႊင့္ထူႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ ယင္းလြတ္လပ္ေရး အခမ္းအနားသို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ ယာယီသမၼတ
စပ္ေရႊသိုက္ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေနာက္ဆံုး ဘုရင္ခံ ဆာဟူးဘတ္ရန္႔တို႔
တက္ေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း သိခဲ့ရပါတယ္။ျမန္မာႏိုင္ငံသည္
လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာပိုင္ ႏိုင္တစ္ငံႏိုင္ငံအျဖစ္သို႔
ေရာက္ရွိခဲ့တာ အခုႏွစ္ဆို ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၄ ရက္ေန႔ကိုု
ေရာက္ရွိခဲ့ပါၿပီ။
ဘာလိုလိုနဲ႔ လြတ္လပ္ေရးေန႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလို႔လာခဲ့ျပန္ၿပီ။ ႏွစ္ေတြလည္း
တစ္ႏွစ္ၿပီး တစ္ႏွစ္ကုန္ဆံုးလို႔ လာေနတယ္။ ဒီလို
လြတ္လပ္တဲ့ႏိုင္ငံျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးသြားၾကတဲ့
အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကို လြမ္းဆြတ္မိပါတယ္။ တို႔ဖခင္ႀကီးေတြ
သက္စြန္႔ႀကိဳးပမ္းသြားခဲ့တဲ့ ဒီလို လြတ္လပ္ေရးရရွိခဲ့တဲ့ ေန႔ကို
ျမင္ေစခ်င္လိုက္တာ ဘယ္ေလာက္မ်ား ၀မ္းသာလိုက္မလဲဆိုတာ ေျပာမျပတတ္ဘူး။ အင္း
ဒီလိုလြတ္လပ္မႈရရွိေအာင္လုပ္ခဲ့တဲ့ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ယမင္းတို႔ဘ၀ ဒီလို
ေနႏိုင္ခဲ့တာဟာ တစ္သက္မေမ့ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ယမင္းတို႔လို
ေနာင္လာေနာင္သားေတြ လြတ္လပ္ေရးေန႔ကို ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္
ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းသြားသင့္ပါေၾကာင္း.......