အႏုပညာရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ဟာ ခံစားခ်က္ကို အေတြးအျဖစ္ ၾကည္လင္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ ၿပီးေတာ့... အဲဒီအေတြးကို ပုံသဏၭာန္တစ္ခုနဲ႔ ေဖာ္ျပဖို႔ ကမၻာေလာကႀကီးရွိေနသေရြ႕ အႏုပညာဟာ ေသမသြားဘဲ အျမဲရွင္သန္ႀကီးထြားေနမွာပါ...
4/25/2008
ရြက္သစ္ေ၀ေသာ ႏွစ္
ႏွစ္ေဟာင္းကုန္
ႏွစ္သစ္ကူးျပန္ေပါ့
ရြက္ေဟာင္းေၾကြ ေျမမွာလြင့္
ရြက္သစ္ေတြ ေ၀ခ်ိန္
ပိေတာက္ေတြ ျပီးျပန္ေတာ့
ငု၀ါေတြ ပင္လံုးေ၀
စိန္ပန္းေတြ ရဲျပန္ေပါ့
အခ်ိန္နာရီေတြ
တစ္ႏွစ္ျပီး တစ္ႏွစ္
ကုန္ဆံုးခဲ့ေပမယ့္
ေနထြက္ေန၀င္ခ်ိန္ေတြဟာ
အျမဲလည္ပတ္ေနျမဲ
သံသရာစက္၀န္းတြင္း
လူပ္ရွားေနဆဲ
ျပံဳးတစ္ခါ ရယ္တစ္လွည့္
လူ႔ဘံုခန္း၀ါ
ေတြ႕ဆံုၾက လူမ်ဳိးစံု
ေကာင္းတစ္ခါ ဆိုးတစ္လွည့္
ဒုကၡသုကၡ အဖံုဖံု
ရင္ဆိုင္ကာ ေက်ာ္လႊားႏိုင္ဖို႔
တို႔အားလံုး
ေလာကၾကီးကို
ေဘာင္ခတ္ၾကည့္ၾကစို႔။
မွတ္ခ်က္။။ ကြၽန္မက မ်က္မွန္တပ္ထားရလို႔ပါ။
ႏွစ္သစ္ကူးျပန္ေပါ့
ရြက္ေဟာင္းေၾကြ ေျမမွာလြင့္
ရြက္သစ္ေတြ ေ၀ခ်ိန္
ပိေတာက္ေတြ ျပီးျပန္ေတာ့
ငု၀ါေတြ ပင္လံုးေ၀
စိန္ပန္းေတြ ရဲျပန္ေပါ့
အခ်ိန္နာရီေတြ
တစ္ႏွစ္ျပီး တစ္ႏွစ္
ကုန္ဆံုးခဲ့ေပမယ့္
ေနထြက္ေန၀င္ခ်ိန္ေတြဟာ
အျမဲလည္ပတ္ေနျမဲ
သံသရာစက္၀န္းတြင္း
လူပ္ရွားေနဆဲ
ျပံဳးတစ္ခါ ရယ္တစ္လွည့္
လူ႔ဘံုခန္း၀ါ
ေတြ႕ဆံုၾက လူမ်ဳိးစံု
ေကာင္းတစ္ခါ ဆိုးတစ္လွည့္
ဒုကၡသုကၡ အဖံုဖံု
ရင္ဆိုင္ကာ ေက်ာ္လႊားႏိုင္ဖို႔
တို႔အားလံုး
ေလာကၾကီးကို
ေဘာင္ခတ္ၾကည့္ၾကစို႔။
မွတ္ခ်က္။။ ကြၽန္မက မ်က္မွန္တပ္ထားရလို႔ပါ။
4/22/2008
လူဆိုသည္မွာ
အေမ ေမြးစဥ္က
ကေလးသာသာမို႔
လူ႔ျပည္မွာ ပထမ
သုညက စခဲ့ရာ
လူသားမွန္ အရြယ္ရင့္ကာမွ
ၾကာျမင့္ခ်ိန္ တာရွည္ခဲ့ေပါ့
ၾကီးခဲ့ရျပန္
လူဟူသည္ လူသားအတြက္ေပေပါ့
လူဟူသည္ လူအမ်ားအတြက္ေပမို႔
ကိုယ့္တြက္သာ ဘယ္မဟုတ္ေလဟု
လူ႔သရုပ္ပီျပင္စြာ
ထင္လာခဲ့ စိတ္အေတြး
လႈပ္ရွားရုန္းကန္
ဘ၀လႈိင္းဒဏ္အၾကား
ေခ်ာ္လဲတစ္ခါ
ျပန္ထ တစ္လွည့္
ျဖတ္သန္းခဲ့ရ
ဒီလူ႔ေဘာင္တြင္
႐ႈံးတသ္ခါ ႏိုင္တစ္လွည့္
သံသရာကို ရွည္ေစခဲ့
ဆိုးေကာင္း အတူျမဲပါလို႔
ဒြန္တဲြလာ သခၤါရေပမို႔
လူ႔ရြာမွာ လူပီသေအာင္
အားတင္းကာ ႀကိဳးစားေနဆဲ.....
ကေလးသာသာမို႔
လူ႔ျပည္မွာ ပထမ
သုညက စခဲ့ရာ
လူသားမွန္ အရြယ္ရင့္ကာမွ
ၾကာျမင့္ခ်ိန္ တာရွည္ခဲ့ေပါ့
ၾကီးခဲ့ရျပန္
လူဟူသည္ လူသားအတြက္ေပေပါ့
လူဟူသည္ လူအမ်ားအတြက္ေပမို႔
ကိုယ့္တြက္သာ ဘယ္မဟုတ္ေလဟု
လူ႔သရုပ္ပီျပင္စြာ
ထင္လာခဲ့ စိတ္အေတြး
လႈပ္ရွားရုန္းကန္
ဘ၀လႈိင္းဒဏ္အၾကား
ေခ်ာ္လဲတစ္ခါ
ျပန္ထ တစ္လွည့္
ျဖတ္သန္းခဲ့ရ
ဒီလူ႔ေဘာင္တြင္
႐ႈံးတသ္ခါ ႏိုင္တစ္လွည့္
သံသရာကို ရွည္ေစခဲ့
ဆိုးေကာင္း အတူျမဲပါလို႔
ဒြန္တဲြလာ သခၤါရေပမို႔
လူ႔ရြာမွာ လူပီသေအာင္
အားတင္းကာ ႀကိဳးစားေနဆဲ.....
4/21/2008
4/20/2008
ေလာကၾကီးမွာ ေနတတ္ၾကဖို႔ ၾကိဳးစားၾကပါစို႔...
လူ႔ဘ၀သက္တမ္းဆိုတာ သံသရာသက္တမ္းနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အရမ္းကို
တိုေတာင္းတဲ့ဘ၀ပါ။ ဒီလိုတိုေတာင္းတဲ့ လူ႔ဘ၀မွာ ကြၽန္မတို႔တစ္ေတြဟာ
ေရစက္ရွိလို႔ ကံဆံုၾကတာလို႔ သတ္မွတ္လို႔ရပါတယ္။
ဒီလိုဘ၀ရတဲ့အခ်ိန္ခဏေလးမွာ လူတိုင္း
စိတ္ႏွလံုးခ်မ္းေျမ့ကေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနထိုင္သြားၾကမယ္ဆိုရင္
အလြန္တန္ဖိုးရွိတဲ့လူ႔ဘ၀မွာ အဓိပၸာယ္ေတြနဲ႔ ျပည့္စံုေနမယ္လို႔ ကြၽန္မ
ယူဆမိပါတယ္။ လူတိုင္းေပါ့ေလ ကြၽန္မ စဥ္းစားၾကည့္မိတာပါ။
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းၾကမယ္ဆိုရင္
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲေနာ္။ ပညာရွင္တစ္ဦးေျပာတဲ့ စကားကိုလည္း ကြၽန္မ
ေလးေလးနက္နက္်ခံစားႀကိဳက္ႏွစ္သက္မိပါတယ္။ ဘ၀ဟာ သိပ္တိုေတာင္းလြန္းလို႔
ေသးသိမ္ဖို႔ အခ်ိန္မရွိပါဘူးတဲ့။ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့ စကားေလးလဲ။ ေနာက္ၿပီး
ကြၽန္မရဲ႕ ဆရာက ေျပာဖူးတယ္။ လူတိုင္းအေပၚ ေမတၱာထားပါတဲ့။ မိုးလင္းလို႔
အိပ္ရာက ႏိုးတာနဲ႔ စိတ္ကုိ ၾကည္လင္ေအာင္ ထားရမယ္တဲ့။
အမွန္ေတာ့ လူေတြဟာ ေလာကရဲ႕ ဧည့္သည္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ေလာကရဲ႕ဧည့္သည္အျဖစ္
အခ်င္းခ်င္း ေတြ႕ဆံုၾကံဳကဲြျဖစ္ျမဲ ဓမၼတာေလာကမွာ ဆံုစည္းၾကစဥ္အခိုက္မွာ
မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း၊ ေဆြမ်ဳိးေတြနဲ႔ ညီညြတ္ခ်စ္ခင္စြာ
ေနထိုင္သြားသင့္ပါတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ တကၠသိုလ္တက္တုန္းက ၄ ႏွစ္တူတူ
ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြထဲက တစ္ေယာက္က ေျပာတယ္။
သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြဆိုတာ ေ၀းေနတဲ့ေမာင္ႏွမေတြထက္ ပိုၿပီး
သံေယာဇဥ္ရွိပါတယ္တဲ့။ ကြၽန္မမွာ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြ၊ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြ
အမ်ားႀကီး ေတြ႕ဆံုခဲ့ရတာဟာ
ကံေကာင္းတဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလို႔ေနမွာေပါ့ေနာ္။ လူတိုင္းမွာ စိတ္ညစ္စရာ
ကိုယ္စီရွိၾကမွာပါ။ တစ္နည္းမဟုတ္ တစ္နည္းေလေနာ္။ စိတ္ညစ္လိုက္တာလို႔
ထိုင္ၿပီး ညည္းေနမယ့္အစား ဒါဟာ ဘာေၾကာင့္လည္း အေျဖရွာၾကည့္မယ္ဆိုရင္
ကိုယ့္အတြက္ ထြက္ေပါက္တစ္ခု ျဖစ္လာမွာပါ။ ကြၽန္မကို ညီမေလးတစ္ေယာက္က
ေျပာဖူးတယ္။ သူ စိတ္ညစ္လို႔တဲ့။ အစ္မေကာ စိတ္ညစ္စရာ မရွိဘူးလားတဲ့
ေမးတယ္။ ဘယ္ႏွယ္ ေျပာပါလိမ့္။ ညီမေလး စိတ္ညစ္တာဟာ အစ္မ စိတ္ညစ္သေလာက္
သံုးပံုပံုရင္ေတာင္ တစ္ပံုရွိမယ္ မထင္ပါဘူးလို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ၿပီး ကြၽန္မ
ေမးလိုက္ပါတယ္။ ဘာကို စိတ္ညစ္တာလဲ။ အားလံုးပဲလို႔ ကြၽန္မကို ေျပာေတာ့
တစ္ခုခ်င္းစီ အေျဖရွာပါလို႔ အစ္မမွာ စိတ္ညစ္စရာမ်ားလြန္းလို႔
ဘယ္ကေနစၿပီးညစ္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူးလို႔ ကြၽန္မ ျပန္ေနာက္လိုက္မိပါတယ္။
သူက အစ္မၾကည့္ရတာ ေပ်ာ္ေနသလိုပဲေနာ္တဲ့။ စိတ္ညစ္စရာကို အကန္႔ခဲြထားလို႔
ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္လို႔ ကြၽန္မ ျပန္ေျပာမိပါတယ္။ သူ ေျပာေတာ့လည္း
ေျပာခ်င္စရာပါပဲေလ။ ကြၽန္မ မ်က္ႏွာကိုက အဲလိုပဲ ဆု မေတာင္းပဲနဲ႔ ျပည့္တာ
ကြၽန္မမွာ ျပည့္တာဆိုလို႔ တစ္ခုရွိတယ္ အဲဒါဘာလဲဆိုေတာ့ မ်က္ႏွာျမင္
ခ်စ္ခင္ပါေစဆိုတဲ့ ဆုတစ္ခုေလ။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ ျပန္ေနာက္လိုက္မိေသးတယ္။
အခုဆို အစ္မ ဆူးေလဘုရားနားကေတာင္ ျဖတ္ေလွ်ာက္လို႔မရဘူးလို႔ေျပာလိုက္ေတာ့
ဘာျဖစ္လို႔လဲတဲ့ ျပန္ေမးတယ္။ ဘုရားနားက အစာစားေနတဲ့ ခိုေတြက အစ္မကို
ျမင္ရင္ အကုန္ေျပးၾကတယ္လို႔အောက်ပါအတိုင်း ဖြစ်ပါေျပာေတာ့
ဘာျဖစ္လို႔လဲေမးေတာ့ အမ ၿငီးတာ မခံႏိုင္လို႔ေျပးတာလို႔ ေျပာလိုက္မိတယ္။
ေလာကမွ ေနတတ္ရင္ ေက်နပ္စရာၾကီးပါပဲ။ လက္ရွိမွာေတာ့ ေသတတ္ဖို႔ထက္
ေနတတ္ဖို႔က အေရးၾကီးပါပဲလို႔ သေဘာေပါက္မိပါတယ္။ အားလံုးပဲ
စိတ္ခ်မ္းသာကိုယ္က်န္းမာၿပီးေလာကၾကီးမွာ အေနတတ္ၾကပါေစလို႔
ဆုေတာင္းလ်က္....
တိုေတာင္းတဲ့ဘ၀ပါ။ ဒီလိုတိုေတာင္းတဲ့ လူ႔ဘ၀မွာ ကြၽန္မတို႔တစ္ေတြဟာ
ေရစက္ရွိလို႔ ကံဆံုၾကတာလို႔ သတ္မွတ္လို႔ရပါတယ္။
ဒီလိုဘ၀ရတဲ့အခ်ိန္ခဏေလးမွာ လူတိုင္း
စိတ္ႏွလံုးခ်မ္းေျမ့ကေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနထိုင္သြားၾကမယ္ဆိုရင္
အလြန္တန္ဖိုးရွိတဲ့လူ႔ဘ၀မွာ အဓိပၸာယ္ေတြနဲ႔ ျပည့္စံုေနမယ္လို႔ ကြၽန္မ
ယူဆမိပါတယ္။ လူတိုင္းေပါ့ေလ ကြၽန္မ စဥ္းစားၾကည့္မိတာပါ။
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းၾကမယ္ဆိုရင္
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲေနာ္။ ပညာရွင္တစ္ဦးေျပာတဲ့ စကားကိုလည္း ကြၽန္မ
ေလးေလးနက္နက္်ခံစားႀကိဳက္ႏွစ္သက္မိပါတယ္။ ဘ၀ဟာ သိပ္တိုေတာင္းလြန္းလို႔
ေသးသိမ္ဖို႔ အခ်ိန္မရွိပါဘူးတဲ့။ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့ စကားေလးလဲ။ ေနာက္ၿပီး
ကြၽန္မရဲ႕ ဆရာက ေျပာဖူးတယ္။ လူတိုင္းအေပၚ ေမတၱာထားပါတဲ့။ မိုးလင္းလို႔
အိပ္ရာက ႏိုးတာနဲ႔ စိတ္ကုိ ၾကည္လင္ေအာင္ ထားရမယ္တဲ့။
အမွန္ေတာ့ လူေတြဟာ ေလာကရဲ႕ ဧည့္သည္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ေလာကရဲ႕ဧည့္သည္အျဖစ္
အခ်င္းခ်င္း ေတြ႕ဆံုၾကံဳကဲြျဖစ္ျမဲ ဓမၼတာေလာကမွာ ဆံုစည္းၾကစဥ္အခိုက္မွာ
မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း၊ ေဆြမ်ဳိးေတြနဲ႔ ညီညြတ္ခ်စ္ခင္စြာ
ေနထိုင္သြားသင့္ပါတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ တကၠသိုလ္တက္တုန္းက ၄ ႏွစ္တူတူ
ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြထဲက တစ္ေယာက္က ေျပာတယ္။
သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြဆိုတာ ေ၀းေနတဲ့ေမာင္ႏွမေတြထက္ ပိုၿပီး
သံေယာဇဥ္ရွိပါတယ္တဲ့။ ကြၽန္မမွာ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြ၊ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြ
အမ်ားႀကီး ေတြ႕ဆံုခဲ့ရတာဟာ
ကံေကာင္းတဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလို႔ေနမွာေပါ့ေနာ္။ လူတိုင္းမွာ စိတ္ညစ္စရာ
ကိုယ္စီရွိၾကမွာပါ။ တစ္နည္းမဟုတ္ တစ္နည္းေလေနာ္။ စိတ္ညစ္လိုက္တာလို႔
ထိုင္ၿပီး ညည္းေနမယ့္အစား ဒါဟာ ဘာေၾကာင့္လည္း အေျဖရွာၾကည့္မယ္ဆိုရင္
ကိုယ့္အတြက္ ထြက္ေပါက္တစ္ခု ျဖစ္လာမွာပါ။ ကြၽန္မကို ညီမေလးတစ္ေယာက္က
ေျပာဖူးတယ္။ သူ စိတ္ညစ္လို႔တဲ့။ အစ္မေကာ စိတ္ညစ္စရာ မရွိဘူးလားတဲ့
ေမးတယ္။ ဘယ္ႏွယ္ ေျပာပါလိမ့္။ ညီမေလး စိတ္ညစ္တာဟာ အစ္မ စိတ္ညစ္သေလာက္
သံုးပံုပံုရင္ေတာင္ တစ္ပံုရွိမယ္ မထင္ပါဘူးလို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ၿပီး ကြၽန္မ
ေမးလိုက္ပါတယ္။ ဘာကို စိတ္ညစ္တာလဲ။ အားလံုးပဲလို႔ ကြၽန္မကို ေျပာေတာ့
တစ္ခုခ်င္းစီ အေျဖရွာပါလို႔ အစ္မမွာ စိတ္ညစ္စရာမ်ားလြန္းလို႔
ဘယ္ကေနစၿပီးညစ္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူးလို႔ ကြၽန္မ ျပန္ေနာက္လိုက္မိပါတယ္။
သူက အစ္မၾကည့္ရတာ ေပ်ာ္ေနသလိုပဲေနာ္တဲ့။ စိတ္ညစ္စရာကို အကန္႔ခဲြထားလို႔
ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္လို႔ ကြၽန္မ ျပန္ေျပာမိပါတယ္။ သူ ေျပာေတာ့လည္း
ေျပာခ်င္စရာပါပဲေလ။ ကြၽန္မ မ်က္ႏွာကိုက အဲလိုပဲ ဆု မေတာင္းပဲနဲ႔ ျပည့္တာ
ကြၽန္မမွာ ျပည့္တာဆိုလို႔ တစ္ခုရွိတယ္ အဲဒါဘာလဲဆိုေတာ့ မ်က္ႏွာျမင္
ခ်စ္ခင္ပါေစဆိုတဲ့ ဆုတစ္ခုေလ။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ ျပန္ေနာက္လိုက္မိေသးတယ္။
အခုဆို အစ္မ ဆူးေလဘုရားနားကေတာင္ ျဖတ္ေလွ်ာက္လို႔မရဘူးလို႔ေျပာလိုက္ေတာ့
ဘာျဖစ္လို႔လဲတဲ့ ျပန္ေမးတယ္။ ဘုရားနားက အစာစားေနတဲ့ ခိုေတြက အစ္မကို
ျမင္ရင္ အကုန္ေျပးၾကတယ္လို႔အောက်ပါအတိုင်း ဖြစ်ပါေျပာေတာ့
ဘာျဖစ္လို႔လဲေမးေတာ့ အမ ၿငီးတာ မခံႏိုင္လို႔ေျပးတာလို႔ ေျပာလိုက္မိတယ္။
ေလာကမွ ေနတတ္ရင္ ေက်နပ္စရာၾကီးပါပဲ။ လက္ရွိမွာေတာ့ ေသတတ္ဖို႔ထက္
ေနတတ္ဖို႔က အေရးၾကီးပါပဲလို႔ သေဘာေပါက္မိပါတယ္။ အားလံုးပဲ
စိတ္ခ်မ္းသာကိုယ္က်န္းမာၿပီးေလာကၾကီးမွာ အေနတတ္ၾကပါေစလို႔
ဆုေတာင္းလ်က္....
4/11/2008
ျမန္မာမ်ားရဲ႕ ႏွစ္ကူးသၾကၤန္
ေၾသာ္....
တစ္ႏွစ္ကုန္လို႔ တစ္ေႏြကူး
ရြက္ေဟာင္းေၾကြေျမမွာ ချပန္ေတာ့
မႈိင္းပ်ပ်ျခယ္...
ပြင့္သိဂၤ ီ ပိေတာက္ပန္း၊ ႏွစ္ဆန္း၍ ဖူးတံသြယ္
ေကာင္းကင္က ေရစဥ္ျဖန္း
ပြင့္လန္းရရွာ
ေရွ႕ရဲ႕အစဥ္၊ ေမႊးစက္ေရသဘင္နဲ႔
ေႏြအ၀င္ သၾကၤန္ပဲြကို ႏႊဲၾကရပ္တိုင္း.......
တန္ခူးလဟာ ျမန္မာလမ်ားရဲ႕ ပထမလျဖစ္ျပီး မတ္လႏွင့္ ဧျပီလမွာ က်ေရာက္ပါတယ္။
ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႔ရဲ႕ ႏွစ္ေဟာင္းမွ ႏွစ္သစ္ကူး အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္
သၾကၤန္ပဲြေတာ္ကို ႏွစ္စဥ္ တန္ခူးလမွာ က်င္းပေလ့ရွိပါတယ္။
ႏွစ္သစ္ကူးသၾကၤန္ပဲြေတာ္တြင္ ေရပက္ကစားသည့္ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့သည္
တေကာင္းေခတ္ကပင္ စတင္က်င္းပခဲ့ျပီး ပုဂံေခတ္တြင္
ပိုမိုထင္ရွားလာခဲ့ပါတယ္။
ေရသည္ ေအးျမၾကည္လင္ျခင္း၊ အညစ္အေၾကးကို ေဆးေၾကာျခင္းႏွင့္
ေရကိုသား၍အၾကားမထင္ဘဲ ဆက္စပ္ေနျခင္းဟူေသာ နိမိတ္သံုးပါးကို ေဆာင္ပါတယ္။
ဒီနိမိတ္သံုးပါးအရ ႏွစ္ေဟာင္းမွ အညစ္အေၾကးမ်ားကို
ေဆးေၾကာသန္႔စင္တဲ့သေဘာေပါ့ ေနာက္ျပီး ျမန္မာလူမ်ဳိးအေပါင္းတို႔ရဲ႕
စိတ္ဓာတ္ေတြကို ႏွစ္သစ္ကူးေရစင္ကဲ့သို႔ ေအးျမၾကည္လင္ေစတဲ့အျပင္ အားလံုး
စည္းစည္းလံုးလံုးခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနထိုင္ဆက္ဆံၾကရန္ဆိုတဲ့ မြန္ျမတ္တဲ့
ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားနဲ႔ ဒီသၾကၤန္ပဲြေတာ္ကို က်င္းပၾကျခင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာတို႔ရဲ႕ ႏွစ္သစ္ကူးသၾကၤန္ပဲြေတာ္ကို ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္အရ
မြန္ျမတ္သန္႔စင္တဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြကိုပါ ယွဥ္တဲြျပီး ဆင္ႏႊဲတဲ့
အစဥ္အလာေကာင္းေတြကိုလည္း ဖန္တီးေလ့ရွိပါတယ္။ ဥပမာ သက္ၾကီးရြယ္အိုမ်ားကို
ေခါင္းေလွ်ာ္ေပးျခင္း၊ ေျခသည္းလက္သည္းညွပ္ေပးျခင္း၊
ေျခဆုပ္လက္နယ္ျပဳေပးျခင္း စတဲ့ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတြအျပင္ ေနာက္ျပီ
သက္ၾကီးပူေဇာ္ပဲြဆိုျပီး လမ္းတိုင္းလမ္းတိုင္းမွာ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။
ျမန္မာေတြရဲ႕ ခ်စ္စရာဓေလ့စရိုက္မ်ားဟာ ေျပာျပရင္ေတာင္
မကုန္ဆံုးႏိုင္ပါဘူးေလ။ ဒီေတာ့ ယမင္း ေျပာခ်င္တာက ကုိယ့္ရဲ႕ဓေလ့စရိုက္၊
ယဥ္ေက်းမႈကို ထိန္းသိမ္းျပီး မဟာသၾကၤန္ကို အားလံုးအတူလက္တဲြျပီး
ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲၾကပါစို႔လို႔ ေျပာလိုက္ပါရေစရွင္။ႏွစ္သစ္မွာ ေအာင္ျမင္ျခင္း
မ်ားစြာ ပိုင္ဆိုင္ႏုိင္ၾကပါေစလို႔ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။
တစ္ႏွစ္ကုန္လို႔ တစ္ေႏြကူး
ရြက္ေဟာင္းေၾကြေျမမွာ ချပန္ေတာ့
မႈိင္းပ်ပ်ျခယ္...
ပြင့္သိဂၤ ီ ပိေတာက္ပန္း၊ ႏွစ္ဆန္း၍ ဖူးတံသြယ္
ေကာင္းကင္က ေရစဥ္ျဖန္း
ပြင့္လန္းရရွာ
ေရွ႕ရဲ႕အစဥ္၊ ေမႊးစက္ေရသဘင္နဲ႔
ေႏြအ၀င္ သၾကၤန္ပဲြကို ႏႊဲၾကရပ္တိုင္း.......
တန္ခူးလဟာ ျမန္မာလမ်ားရဲ႕ ပထမလျဖစ္ျပီး မတ္လႏွင့္ ဧျပီလမွာ က်ေရာက္ပါတယ္။
ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႔ရဲ႕ ႏွစ္ေဟာင္းမွ ႏွစ္သစ္ကူး အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္
သၾကၤန္ပဲြေတာ္ကို ႏွစ္စဥ္ တန္ခူးလမွာ က်င္းပေလ့ရွိပါတယ္။
ႏွစ္သစ္ကူးသၾကၤန္ပဲြေတာ္တြင္ ေရပက္ကစားသည့္ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့သည္
တေကာင္းေခတ္ကပင္ စတင္က်င္းပခဲ့ျပီး ပုဂံေခတ္တြင္
ပိုမိုထင္ရွားလာခဲ့ပါတယ္။
ေရသည္ ေအးျမၾကည္လင္ျခင္း၊ အညစ္အေၾကးကို ေဆးေၾကာျခင္းႏွင့္
ေရကိုသား၍အၾကားမထင္ဘဲ ဆက္စပ္ေနျခင္းဟူေသာ နိမိတ္သံုးပါးကို ေဆာင္ပါတယ္။
ဒီနိမိတ္သံုးပါးအရ ႏွစ္ေဟာင္းမွ အညစ္အေၾကးမ်ားကို
ေဆးေၾကာသန္႔စင္တဲ့သေဘာေပါ့ ေနာက္ျပီး ျမန္မာလူမ်ဳိးအေပါင္းတို႔ရဲ႕
စိတ္ဓာတ္ေတြကို ႏွစ္သစ္ကူးေရစင္ကဲ့သို႔ ေအးျမၾကည္လင္ေစတဲ့အျပင္ အားလံုး
စည္းစည္းလံုးလံုးခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနထိုင္ဆက္ဆံၾကရန္ဆိုတဲ့ မြန္ျမတ္တဲ့
ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားနဲ႔ ဒီသၾကၤန္ပဲြေတာ္ကို က်င္းပၾကျခင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာတို႔ရဲ႕ ႏွစ္သစ္ကူးသၾကၤန္ပဲြေတာ္ကို ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္အရ
မြန္ျမတ္သန္႔စင္တဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြကိုပါ ယွဥ္တဲြျပီး ဆင္ႏႊဲတဲ့
အစဥ္အလာေကာင္းေတြကိုလည္း ဖန္တီးေလ့ရွိပါတယ္။ ဥပမာ သက္ၾကီးရြယ္အိုမ်ားကို
ေခါင္းေလွ်ာ္ေပးျခင္း၊ ေျခသည္းလက္သည္းညွပ္ေပးျခင္း၊
ေျခဆုပ္လက္နယ္ျပဳေပးျခင္း စတဲ့ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတြအျပင္ ေနာက္ျပီ
သက္ၾကီးပူေဇာ္ပဲြဆိုျပီး လမ္းတိုင္းလမ္းတိုင္းမွာ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။
ျမန္မာေတြရဲ႕ ခ်စ္စရာဓေလ့စရိုက္မ်ားဟာ ေျပာျပရင္ေတာင္
မကုန္ဆံုးႏိုင္ပါဘူးေလ။ ဒီေတာ့ ယမင္း ေျပာခ်င္တာက ကုိယ့္ရဲ႕ဓေလ့စရိုက္၊
ယဥ္ေက်းမႈကို ထိန္းသိမ္းျပီး မဟာသၾကၤန္ကို အားလံုးအတူလက္တဲြျပီး
ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲၾကပါစို႔လို႔ ေျပာလိုက္ပါရေစရွင္။ႏွစ္သစ္မွာ ေအာင္ျမင္ျခင္း
မ်ားစြာ ပိုင္ဆိုင္ႏုိင္ၾကပါေစလို႔ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။
4/09/2008
အေမ့နည္းနဲ့ အေမ့ထီးဟာ လူထုကံၾကမၼာ
ေၾသာ္..... လူ႔ျပည္ေလာက
လူ႔ဘ၀ကား
အိုရ နာရ၊ ေသရဦးမည္
မွန္ေပေသာ္လည္း
ဘုရားရွင္မွ မလြန္ဆန္ႏိုင္
ဒီလူ႔ေဘာင္တြင္
ၾကံဳဆံုၾကရ
လူတိုင္းပ
လူထုဦးလွ ေရွ႕ကသြားေသာ္
ေဒၚအမာလည္း ေနာက္ကလိုက္မည္
မွန္ေပသတည္း....
သင္သြားေလေသာ္
သင္ဖြားေသာေျမ၊ ဒီေနရာတြင္
သင္၏ စာေပစကား အစဥ္ၾကား၏။
ရွိေနစဥ္အတြင္း
လူၾကီးလူငယ္ လူလတ္မေရြး
စိတ္ရင္းေကာင္းစြာ ျပဳစု ပ်ဳိးေထာင္ခဲ့ေလသည္။
ဘ၀ဆက္တိုင္း မဆံုးမ်ားစြာ
သံသရာတြင္ သင္တည္ရွိလည္း
အမ်ားအတြက္ အက်ဳိးေဆာင္
ထိုသို႔ပင္လွ်င္ သင္ ျပဳမူဆက္ဆံေနမည္ဟု
ကၽြန္မ ယုံၾကည္ေနမိသည္။
သံသရာတစ္ေကြ႕ လူခ်င္းမေတြ႕ဖူးလည္း
သင္၏ စာေပ ကၽြန္မ ျမတ္ႏိုး ခံုမင္ ဖတ္ခဲ့ဖူး၏။
သင္ ဦးခ်၍ သြားေလေသာ္
သင္၏ ပညာတန္ေဆာင္
ေျပာင္လ်က္ ၀င္းလ်က္
က်န္ေနမည္မွာ မလဲြတည္း.......
လူ႔ဘ၀ကား
အိုရ နာရ၊ ေသရဦးမည္
မွန္ေပေသာ္လည္း
ဘုရားရွင္မွ မလြန္ဆန္ႏိုင္
ဒီလူ႔ေဘာင္တြင္
ၾကံဳဆံုၾကရ
လူတိုင္းပ
လူထုဦးလွ ေရွ႕ကသြားေသာ္
ေဒၚအမာလည္း ေနာက္ကလိုက္မည္
မွန္ေပသတည္း....
သင္သြားေလေသာ္
သင္ဖြားေသာေျမ၊ ဒီေနရာတြင္
သင္၏ စာေပစကား အစဥ္ၾကား၏။
ရွိေနစဥ္အတြင္း
လူၾကီးလူငယ္ လူလတ္မေရြး
စိတ္ရင္းေကာင္းစြာ ျပဳစု ပ်ဳိးေထာင္ခဲ့ေလသည္။
ဘ၀ဆက္တိုင္း မဆံုးမ်ားစြာ
သံသရာတြင္ သင္တည္ရွိလည္း
အမ်ားအတြက္ အက်ဳိးေဆာင္
ထိုသို႔ပင္လွ်င္ သင္ ျပဳမူဆက္ဆံေနမည္ဟု
ကၽြန္မ ယုံၾကည္ေနမိသည္။
သံသရာတစ္ေကြ႕ လူခ်င္းမေတြ႕ဖူးလည္း
သင္၏ စာေပ ကၽြန္မ ျမတ္ႏိုး ခံုမင္ ဖတ္ခဲ့ဖူး၏။
သင္ ဦးခ်၍ သြားေလေသာ္
သင္၏ ပညာတန္ေဆာင္
ေျပာင္လ်က္ ၀င္းလ်က္
က်န္ေနမည္မွာ မလဲြတည္း.......
သတင္းစာနဲ႔ စာေရးဆရာၾကီး လူထုဦးလွသည္ ၁၉၊ ၁၊ ၁၉၁၀ ခုမွာ ဖြားျမင္ခဲ့ျပီး ၇၊ ၈၊ ၁၉၈၂ ခု အသက္ ၇၂ ႏွစ္တြင္ ကြယ္လြယ္သြားခဲ့ပါေလျပီ။ ခုေတာ့ ဦးလွရဲ႔ေနာက္ လိုက္မယ္ဆိုတဲ့ အေမ ေဒၚအမာလည္း သြားႏွင့္ျပန္ျပီေလ... လူထုေဒၚအမာကို ၂၉၊ ၁၁၊ ၁၉၁၅ ခုမွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ ခု ၇၊ ၄၊ ၂၀၀၈ ခု အသက္ ၉၃ ႏွစ္မွာ ဘ၀တစ္ပါးသို႔ ကူးေျပာင္းသြားေလျပီ..... လူတိုင္း ေသမ်ဳိးၾကီးပါပဲေလ.... လူထုေဒၚအမာ ေကာင္းရာဘံုဘ၀မွ သာဓုေခၚႏုိင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းလ်က္.....
4/01/2008
ႏွစ္သစ္ကို စိတ္သစ္နဲ႔ ႀကိဳဆိုၾကပါစို႔
ေၾသာ္.....
ႏွစ္ေဟာင္းကုန္လို႔ ႏွစ္သစ္ေရာက္လို႔လာၿပီ
ႏွစ္သစ္မွာ
ငါ ဘာေတြလုပ္မလဲ
စဥ္းစားဖို႔ လိုလာၿပီ
အခုမွ စဥ္းစားရမွာ
တခ်ဳိ႕ကေျပာၾကတယ္
ၿပီးခဲ့တာေတြ ၿပီးပါေစေတာ့တဲ့
ကၽြန္မအထင္ကေတာ့ ၿပီးမယ္ မထင္ဘူး
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အတိတ္ဆိုတာ လူတိုင္းမွာ ရွိတယ္ေလေနာ္
တမ္းတဖို႔မွ မဟုတ္တာ၊ အနာဂတ္လဲဒီလိုပဲ စိတ္ကူးယဥ္ေနရုံနဲ႔
ဘာမွမျဖစ္လာဘူးေလ၊ အဓိက ကေတာ့ ယခုလက္ရွိအခ်ိန္ဟာ
အေရးႀကီးဆုံးပဲေလ ဒီေတာ့ ဘာပဲလုပ္လုပ္ အမွားအမွန္ ခဲြျခားသိျမင္ၿပီး
မေကာင္းမႈကို အေ၀းကေရွာင္ၿပီး
အသိတရားေလး ကိုယ္မွာကပ္ၿပီး တစ္ေန႔ထက္ တစ္ေန႔ ေအာင္ျမင္တိုးတက္မႈ
ရွိဖို႔ လိုအပ္ေနတယ္လို႔ ကၽြန္မ သေဘာေပါက္လိုက္မိၿပီ သူငယ္ခ်င္းတို႔ရယ္.....
ႏွစ္ေဟာင္းကုန္လို႔ ႏွစ္သစ္ကူးခါနိးကာလ၊ ႏွစ္ေဟာင္းကို စြန္႔ခြာၿပီး ႏွစ္သစ္မွာ
ေျခမခ်ခင္ လမ္းဆုံမွာ ေျခစုံရပ္ၿပီး ဆင္ျခင္သုံးသပ္ရပါမယ္။ ႏွစ္ေဟာင္းကေန
ႏွစ္သစ္ကို ကူးေျပာင္းခြင့္ရတာဟာ ႏွစ္ေဟာင္းမွာ ငါ မေသခဲ့လို႔ပဲ၊ ႏွစ္ေဟာင္းမွာ
မေသခဲ့ေပမဲ့ ႏွစ္သစ္ကိုေရာက္တာနဲ႔ ငါ့အသက္တစ္ႏွစ္ႀကီးလာၿပီ၊ ေသဖို႔ တစ္ႏွစ္ ပိုနီးလာၿပီ။
ႏွစ္သစ္ရဲ႕ ရက္စဲြတစ္ခုခုမွာ ငါေသခ်င္ေသသြားႏိုင္တယ္။ ႏွစ္ေဟာင္းမွာ ေသျခင္းတရားကို
လြန္ေျမာက္ခဲ့ေပမဲ့ ႏွစ္သစ္မွာ လြန္ေျမာက္ခ်င္မွ လြန္ေျမာက္မယ္။ ႏွစ္ေဟာင္းမွာ ငါဘာေတြ လုပ္ခဲ့လဲ။ ငါ့အတြက္ ဘာအက်ဳိးေတြ ခံစားရလဲ။ စဥ္းစားဖို႔ လိုလာၿပီေနာ္။ ၿပီးေတာ့ ႏွစ္သစ္မွာေရာ အခ်ိန္ေတြ ျဖဳန္းမွာလား။
အခ်ိန္ေတြ သုံးမွာလား။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္၊ ကိုယ္လုပ္သင့္တဲ့ အလုပ္ဆိုတာ မေသခင္ကာလေလးမွာပဲ
လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ေသၿပီးရင္ ဘာမွ လုပ္ပိုင္ခြင့္မရွိေတာ့ပါဘူး။ ခုလို ႏွစ္ေဟာင္းကုန္က်ဴး ႏွစ္သစ္ကူးေတာ့မဲ့
အခ်ိန္ကာလမွာ ကိုယ့္ရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို ကန္႔သတ္ထားတဲ့ ေသျခင္းတရားကိုလည္း သတိရေနမိတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သင္တို႔အားလုံးေကာ မေသခင္ ဘာလုပ္ၾကမလဲ ဟင္..........................
သႀကၤန္နဲ႔ ပိေတာက္ ခြဲလို႔မရဘူး တဲ့.....။ တစ္ႏွစ္ကုန္လို႔ ႏွစ္သစ္ကို ကူးေတာ့မယ္...။ ေရွးလူႀကီးေတြ ေျပာစကားရွိတယ္.. ႏွစ္ေဟာင္းက အညစ္အေၾကးကို ႏွစ္သစ္မပါေအာင္ သႀကၤန္ေရနဲ႔ ေဆးရတယ္တဲ့...။ သႀကၤန္ေရနဲ႔ေဆးတိုင္း စိတ္အညစ္အေၾကးေတြ ကင္းစင္ကုန္ရင္ ေကာင္းတာေပါ့ေနာ္...။ ဒါေပမဲ့ ေရနဲ႔ေဆးလို႔ မပ်က္တဲ့ စိတ္အညစ္အေၾကးေတြကို လူတိုင္းနီးပါး လုပ္ေနၾကတာ သိၾကားမင္းႀကီး သိေစခ်င္ပါတယ္...။ ဒီႏွစ္ သိၾကားမင္းက ဘီလူးစီးလာမွာတဲ့.... သတိထားၾကေနာ္.... လူအညစ္အေၾကးေတြ....ဟဲဟဲ...။ ေၾသာ္..... ဘာလိုလိုနဲ႔ အသက္တစ္ႏွစ္ႀကီးလာျပန္ၿပီေပါ့ေနာ္.............။ ဒါေပမဲ့ ဘာမွျဖစ္မလာေသးဘူးေပါ့ေနာ္.....။ ခုထိ ႀကိဳးစားဆဲေပါ့......။ မိတ္ေဆြတို႔ေကာ ႏွစ္သစ္ေရာက္ခါနီးၿပီေနာ္။ ႏွစ္ေဟာင္းကုန္လို႔ ႏွစ္သစ္ကူးခံနီးမွာ ျပင္ဆင္စရာ ရွိ္တာေတြကို ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ သင့္ၿပီလို႔ ကၽြန္မ ယူဆမိပါတယ္။ ဒါဟာ ဘာေတြကို ျပင္ဆင္ရမယ္ဆိုတာ မိတ္ေဆြတို႔ သိမယ္လို႔ ကၽြန္မ ယူဆမိပါတယ္......။ အားလုံး ႏွစ္သစ္မွာ အခ်စ္သစ္နဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ကၽြန္မ ဆုေတာင္းလိုက္မိပါတယ္။ အားလုံးေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ၿပီး ႏွစ္သစ္မွာ စိတ္ေကာင္းထားႏိုင္ၾကပါေစ......။
ႏွစ္ေဟာင္းကုန္လို႔ ႏွစ္သစ္ေရာက္လို႔လာၿပီ
ႏွစ္သစ္မွာ
ငါ ဘာေတြလုပ္မလဲ
စဥ္းစားဖို႔ လိုလာၿပီ
အခုမွ စဥ္းစားရမွာ
တခ်ဳိ႕ကေျပာၾကတယ္
ၿပီးခဲ့တာေတြ ၿပီးပါေစေတာ့တဲ့
ကၽြန္မအထင္ကေတာ့ ၿပီးမယ္ မထင္ဘူး
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အတိတ္ဆိုတာ လူတိုင္းမွာ ရွိတယ္ေလေနာ္
တမ္းတဖို႔မွ မဟုတ္တာ၊ အနာဂတ္လဲဒီလိုပဲ စိတ္ကူးယဥ္ေနရုံနဲ႔
ဘာမွမျဖစ္လာဘူးေလ၊ အဓိက ကေတာ့ ယခုလက္ရွိအခ်ိန္ဟာ
အေရးႀကီးဆုံးပဲေလ ဒီေတာ့ ဘာပဲလုပ္လုပ္ အမွားအမွန္ ခဲြျခားသိျမင္ၿပီး
မေကာင္းမႈကို အေ၀းကေရွာင္ၿပီး
အသိတရားေလး ကိုယ္မွာကပ္ၿပီး တစ္ေန႔ထက္ တစ္ေန႔ ေအာင္ျမင္တိုးတက္မႈ
ရွိဖို႔ လိုအပ္ေနတယ္လို႔ ကၽြန္မ သေဘာေပါက္လိုက္မိၿပီ သူငယ္ခ်င္းတို႔ရယ္.....
ႏွစ္ေဟာင္းကုန္လို႔ ႏွစ္သစ္ကူးခါနိးကာလ၊ ႏွစ္ေဟာင္းကို စြန္႔ခြာၿပီး ႏွစ္သစ္မွာ
ေျခမခ်ခင္ လမ္းဆုံမွာ ေျခစုံရပ္ၿပီး ဆင္ျခင္သုံးသပ္ရပါမယ္။ ႏွစ္ေဟာင္းကေန
ႏွစ္သစ္ကို ကူးေျပာင္းခြင့္ရတာဟာ ႏွစ္ေဟာင္းမွာ ငါ မေသခဲ့လို႔ပဲ၊ ႏွစ္ေဟာင္းမွာ
မေသခဲ့ေပမဲ့ ႏွစ္သစ္ကိုေရာက္တာနဲ႔ ငါ့အသက္တစ္ႏွစ္ႀကီးလာၿပီ၊ ေသဖို႔ တစ္ႏွစ္ ပိုနီးလာၿပီ။
ႏွစ္သစ္ရဲ႕ ရက္စဲြတစ္ခုခုမွာ ငါေသခ်င္ေသသြားႏိုင္တယ္။ ႏွစ္ေဟာင္းမွာ ေသျခင္းတရားကို
လြန္ေျမာက္ခဲ့ေပမဲ့ ႏွစ္သစ္မွာ လြန္ေျမာက္ခ်င္မွ လြန္ေျမာက္မယ္။ ႏွစ္ေဟာင္းမွာ ငါဘာေတြ လုပ္ခဲ့လဲ။ ငါ့အတြက္ ဘာအက်ဳိးေတြ ခံစားရလဲ။ စဥ္းစားဖို႔ လိုလာၿပီေနာ္။ ၿပီးေတာ့ ႏွစ္သစ္မွာေရာ အခ်ိန္ေတြ ျဖဳန္းမွာလား။
အခ်ိန္ေတြ သုံးမွာလား။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္၊ ကိုယ္လုပ္သင့္တဲ့ အလုပ္ဆိုတာ မေသခင္ကာလေလးမွာပဲ
လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ေသၿပီးရင္ ဘာမွ လုပ္ပိုင္ခြင့္မရွိေတာ့ပါဘူး။ ခုလို ႏွစ္ေဟာင္းကုန္က်ဴး ႏွစ္သစ္ကူးေတာ့မဲ့
အခ်ိန္ကာလမွာ ကိုယ့္ရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို ကန္႔သတ္ထားတဲ့ ေသျခင္းတရားကိုလည္း သတိရေနမိတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သင္တို႔အားလုံးေကာ မေသခင္ ဘာလုပ္ၾကမလဲ ဟင္..........................
သႀကၤန္နဲ႔ ပိေတာက္ ခြဲလို႔မရဘူး တဲ့.....။ တစ္ႏွစ္ကုန္လို႔ ႏွစ္သစ္ကို ကူးေတာ့မယ္...။ ေရွးလူႀကီးေတြ ေျပာစကားရွိတယ္.. ႏွစ္ေဟာင္းက အညစ္အေၾကးကို ႏွစ္သစ္မပါေအာင္ သႀကၤန္ေရနဲ႔ ေဆးရတယ္တဲ့...။ သႀကၤန္ေရနဲ႔ေဆးတိုင္း စိတ္အညစ္အေၾကးေတြ ကင္းစင္ကုန္ရင္ ေကာင္းတာေပါ့ေနာ္...။ ဒါေပမဲ့ ေရနဲ႔ေဆးလို႔ မပ်က္တဲ့ စိတ္အညစ္အေၾကးေတြကို လူတိုင္းနီးပါး လုပ္ေနၾကတာ သိၾကားမင္းႀကီး သိေစခ်င္ပါတယ္...။ ဒီႏွစ္ သိၾကားမင္းက ဘီလူးစီးလာမွာတဲ့.... သတိထားၾကေနာ္.... လူအညစ္အေၾကးေတြ....ဟဲဟဲ...။ ေၾသာ္..... ဘာလိုလိုနဲ႔ အသက္တစ္ႏွစ္ႀကီးလာျပန္ၿပီေပါ့ေနာ္.............။ ဒါေပမဲ့ ဘာမွျဖစ္မလာေသးဘူးေပါ့ေနာ္.....။ ခုထိ ႀကိဳးစားဆဲေပါ့......။ မိတ္ေဆြတို႔ေကာ ႏွစ္သစ္ေရာက္ခါနီးၿပီေနာ္။ ႏွစ္ေဟာင္းကုန္လို႔ ႏွစ္သစ္ကူးခံနီးမွာ ျပင္ဆင္စရာ ရွိ္တာေတြကို ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ သင့္ၿပီလို႔ ကၽြန္မ ယူဆမိပါတယ္။ ဒါဟာ ဘာေတြကို ျပင္ဆင္ရမယ္ဆိုတာ မိတ္ေဆြတို႔ သိမယ္လို႔ ကၽြန္မ ယူဆမိပါတယ္......။ အားလုံး ႏွစ္သစ္မွာ အခ်စ္သစ္နဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ကၽြန္မ ဆုေတာင္းလိုက္မိပါတယ္။ အားလုံးေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ၿပီး ႏွစ္သစ္မွာ စိတ္ေကာင္းထားႏိုင္ၾကပါေစ......။
Subscribe to:
Posts (Atom)