12/04/2008

ဧည့္သည္


လာတုန္းကလည္း တစ္ေယာက္ထဲေနာ္
လက္တဲြေခၚကာ ေဖာ္မပါဘူး
ဥစၥာခ်ည္းႏွီး ကိုယ္ထီးတည္း
ျပန္သြားေတာ့လည္း တစ္ေယာက္ထဲေနာ္
လက္တဲြေခၚကာ ေဖာ္မပါဘူး
ဥစၥာခ်ည္းႏွီး ကိုယ္ထီးတည္း
လာၿပီးေတာ့နား မသြားေသးခင္
ခ်ိန္ေလးတြင္းမွ ၀န္းက်င္ယွက္ႏြယ္
ေႏွာင္ႀကိဳးတြယ္ၾက ျပံဳးရယ္မဲ့ငို
ခ်စ္မုန္းပိုၾက မလိုေဒါသ
လိုေလာဘႏွင့္ ဘ၀ရိပ္ျမံဳ
ကႀကိဳးစံုခဲ့ ကံကုန္မိုးခ်ဳပ္
လက္တဲြျဖဳတ္ကာ သုတ္သုတ္ေဆာလွ်င္
ခရီးႏွင္သည္ တို႔လည္း ဧည့္သည္ပါတကား

ဒီကဗ်ာေလးကို အရမ္းသေဘာက် ႏွစ္ၿခိဳက္မိလို႔ နာေရးယပ္ေတာင္ကေန

ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပလိုက္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကဗ်ာေရးစပ္သူကေတာ့ ဆရာ

ဗန္းေမာ္ညိဳႏဲြ႕ ျဖစ္တယ္လို႔ စံုစမ္းသိရွိရပါတယ္။

အခ်ိန္

2 comments:

  1. Anonymous5 December 2008 at 02:13

    အစ္မေရ ဧည့္သည္ကဗ်ာေလးကုိဖတ္သြားပါပီ

    ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပေပးလုိ ့

    ေက်းဇူးပါေနာ္

    ငယ္ငယ္က နာေရးယပ္ေတာင္ေတြမွာ

    အၿမဲလုိ ပါေနၾကေလးေနာ္

    တကယ္ေကာင္းတဲ့ကဗ်ာေလးပါ

    ေ၀မွ်ာလုိ ့ေက်းဇူးအစ္မေရ

    ေနေကာင္းသြားပီလား

    က်န္းမာေရးေသခ်ာဂရုစို္က္အုံးဗ်ာ

    ခင္လ်က္

    ReplyDelete
  2. thihanyein5 December 2008 at 13:17

    ကဗ်ာေလးၾကိဳက္လို႔ ကူးထားလိုက္ၿပီ မယမင္းေရ....
    ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစခင္ဗ်ာ....

    ReplyDelete