ကိုယ္ပိုင္တဲ့ေျခအစံု

ကံၾကမၼာတစ္ခု ေစစားျပဳ
လူ႔ဘ၀ကို ရရွိခဲ့တယ္
ခက္ခဲၾကမ္းတမ္း
လႈိင္းတံပိုးထန္ေနတာ
ဒါဟာ လူ႔ဘ၀တဲ့လား....
ငါမေတြးလို
ျဖစ္ခ်င္တာေတြ မ်ဳိသိပ္
ျဖစ္သင့္တာေတြ ဦးစားေပး
ဒါဟာ လူ႔ဘ၀တဲ့လား...
ငါတို႔သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ
ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြနဲ႔
စည္းခ်ထားေလသလား...
ဒါမွမဟုတ္
ဗီဇအတိုင္းေနရမလား
အေျခအေနအတိုင္း ေနရမလား
ေမတၱာဆိူတာေရာင္ျပန္
အသြားအျပန္ရွိတယ္ဆိုတဲ့စကား
မွားမ်ားေနသလား...
ဘ၀ဆိုတာ
သင္ခန္းစာေတြ သင္ယူဖို႔လား
ပို႔ခ်ဖို႔လား
ကိုယ္တိုင္ကေရာ ဘာလဲ
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေတာင္
ဘာမွန္းမသိတဲ့
လူတစ္ေယာက္အျဖစ္
ငါဟာ လႈပ္ရွားေနတာလား...
လႈိင္းႀကီးရင္ေလွေအာက္
ေတာင္ႀကီးရင္ ဖ၀ါးေအာက္
ေလွ်ာက္ႏိုင္မယ့္
လူသားတစ္ေယာက္အျဖစ္
ငါ ရပ္တည္ခ်င္တယ္....